unutmuş kimi iti iti addımlayırdı.Maşına çatıb qapını açdı ve men oturduqdan sonra sükana keçerek yeniden elimden tutdu.Yol boyu Azer yene qaşlarını düyünleyerek,sessiz sedasız sükanı idare edirdi.Men ise gah elimde ki ele gah yola baxır,ne hiss etdiyimi bilmirdim.Getdiyimiz yolun evi yolu olmadığını görüb Azere baxdım.
-Hara geirik?
-Boğuluram...Nefes almağa ehtyacım var.
Deniz kenarına çatıb maşından endik.İreliye doğru addımladıqca Azer derin nefes alaraq havanı ciyerlerine hopdururdu.İti addımlarla denize yaxınlaşıb avazı yetdiyi qeder bağırmağa başladı.
-Niyeee?
Onu bele görmeye dayana bilmirdim.Yanına qaçaraq küreyini qucaqladım.
-Etme bele,sakitleş.
Azer üzünü mene dönüb meyus gözlerini üzüme zilledi.
-Men onu bağışlaya bilmirem,bunu bacarmıram çünki o meni atıb getdi,tek qoydu.Meni menevi cehetden tekliye mehkum etdi,teklik menim en böyük qorxum oldu.Sebebi ise sevgi olduğnu deyir,bes men,bes atam?Bizi heçmi sevmedi?...Ferqinde deyil amma gedişi ile çox şey aldı menden,insanlara güvenimi,inamım.5 yaşlı bir körpede sağalmaz yara açdı.Bütün bunları temir etmek üçün yene bir qadından kömek umdum,ancaq o zamanda sehv etdim çünki o,da yarı yolda qoydu.Bu yaşanların cezasını sen çekirsen,istemeden sene çekdirirem.Bir qebahetin olmadığı halda laiq olduğun heyatı sene yaşada bilmirem.Yeniden güvenmeye gücüm yoxdu,güvensem sende meni terk edeceksen...Bel
ke,belke men heç sevilmeye laiq deyilem? Yoxsa heç anamda terk etmezdi meni.
Azerin yanağından süzülen bir damla sanki od olub meni yandırdı.Elimin tersi ile gözlerim silib,Azerin üzünü ellerim arasına aldım.Bilmirem bu cesaret mene hardan gelmişdi,yanağına zerifce öpüş qondurub gözlerimi gözlerine zilledim.
-Sehf düşünürsen sen herşeyin en gözeline laiqsen,bu yaşananlar sadece qismetdi...Hem men bu gün men senin cesaretine,gücüne heyran qaldım.Men yanında xoşbextem,başqa bir şey istemirem.
Azer qollarını belime dolayıb meni özüne sıxdı.
-Senem meni heç vaxt tek qoyma.
-Yanındayam men her zaman...

<< 1 ... 3 4 [5]