Salamlaşdıq..
-necesen?
-Sen necesense mende ele..
bir neçe deqiqe susduq.
-Darıxmısan??
-Sence?
-Gözlerimizi gizletdik.. Gözlerimizi gizletmekle biz neyi gizletdik.?
Olmayan dostluğumu olan sevginimi.. dostluqda gizlenen sevginimi.. sevgiden yaranan dostluğumu.. belke bağlılığı.. hörmeti.. semimiyyeti... belkede qısqanclıq.. yeni dostluq bele incide biler?.. hörmet bu qeder derin ola biler?.. semimiyyet?. qısqanclıq?... çox çetin.. belke sevgi?? Sevgi ise niye ayrılıq?.. niye bele ağrıyırıq???. Derinde olan nedir?
Eyni sualları eyni anda bir birimize verdik.. ve susduq..
-Belke danışasan qulaq asım?
-Yox sen danış.!! men dinleyim, sesivi eşitmek isteyirem....
-Mende ..Sesimde ne var?
-Deyesen doğmalıq..
-Niye?
-Yene niye..?
-Axı niye cavab tapmırıq bu niyelere.?!
-Nece gedir mensiz heyat???
-Sensizlik heyatdı sence.?
-Bilmirem.. sen bilirsen??.... Qeribedir... deyilmi?? ancaq suallar veririk bir birimize.. cavabı tapılmayan suallar..
-Bax.!! hava qeşengdir bu gün he??
-Men duymuram axı o havanı...boğuluram..
-Heç mende duymuram.. Düşündümki belke sen duyasan..
Gözlenilmeden eyni anda eyni sual...
-Xoşbextsen??
-Gözler qaçdı bir birinden..
-Hava deyesen doğurdanda bu gün yaxşıdır belkede...
-Gedek
-Gedek??
-Gedim..
-Belke qalasan?
-Harda ?? cavabsız suallar içinde..?
Qeribedir.. bu qeder danışdıq, söhbet etdik.. ama dilimizden heç bir söz çıxmadan.. Yalnız gözlerle