olmayıb...
***
Bizim bir-birimize benzer o qeder yanımız var ki, mene “atasının balası” deyirler ve men fexr edirem. Gözüm, qaşım, yerişim bütünlükle seninkine benzeyir.
***
İkice resmin var elimde. O qeder azdır ki xatirelerin! Amma men senin xatirelerini yaşatmağa, çoxaltmağa çalışıram.
Atalı evlerde daim isıq parıldar. O isıq qaranlıq gecene gündüz, ters yoluna bir düz olar!
Her bir övlad üçün ata meğlubedilmez bir qehremandır. Menim de qehremanım sensen, ata! Qehremanlar tekce efsanelerde, nağıllarda olmur, atasız qızların üreyinde de olur!
Deyirler, güclüsen, idmançısan, dava-dalaşı xoşlayırsan. Mence, bütün davalarda haqlı sensen, ata!
Deyirler, dostluqda, yoldaşlıqda tayın-beraberin yoxmuş.
Gözel ata! Tekce övlad sevgin eskikdir.
“Günlerin bir günü seni mütleq görecem” fikri ile yaşamağa alışdım artıq.
İnsan nece de qeribedir, ele deyilmi ata, her şeye öyreşir. Yeqin, sen de öyreşmisen mensizliye.
Seni o qeder axtardım ki, ata! Her getdiyim yerde, her baxdığım üzde, her eşitdiyim sesde.
Eslinde en acı gelen, sesinin rengini bele bilmemeyimdir. Belke eşitdeydim, hansısa bir sese benzeder, dinlerdim. Seni gözlemeyimin zamanı yoxdur, ata! Her an, her deqiqe, her saat gözleyirem seni.
Yol gedende öz-özüme danışıram, düşünürem ki, indice hardansa çıxacaqsan qarşıma, meni izleyirsenmiş kimi etrafı gizlince süzürem.
Ata, hereketlerime,oturuş-duruşuma o qeder fikir verdim ki, belke de ev dustağı olan birisi bele ederdi. Sene xoş olsun deye, belke maraqlanırsan deye etdiyim her hereketi çox ölçüb-biçdim. Ne atalılardan gördüm, ne atasızlardan eşitdim.
Her kesin özüne seçdiyi bir yol var. Heyat yolu. Ve here bir cür yaşayır. Men de bu yolu - sensiz seninle yaşamağı! Seçmişem.
Öyreşir deyirdim insan her şeye… İlk evvel çetinlik çekdim, buna da öyreşdim. Seni qelbimde yaşatdım, yanımda bildim. Ele çox gözledim ki, gelersen deye...İndi, bu yaşımda da görsem, qoynuna atılıb, “meni qucağında gezdir”
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç