her terefi çekirdim. Hava ele xoş idi ki! Suyun serinliyinden bulaq qırov bağlamışdı. Bir az qabaqda hovuzda uşaqlar çimirdi, onların gülüş sesi bürümüşdü her yanı. Ata, sevincle doluydum. İlk defe olmasa da, hemin gün bir başqa idi. Buna göre seninle hemin günümü yazıb bölüşürem. Herden gözüm seni axtarırdı, birden tesadüf olar, qarşılaşarıq. "Atam yanımda olsaydı" fikri keçirdi xeyalımdan. Bir qeder dinceldik, yemek yedik. Hovuz başında uşaqların eylencesine tamaşa etdik. Her şey gözel idi, telefon zeng çalana qeder...Bu zeng her şeyin sonu idi, bütün hesretimin, xeyallarımın, ümidlerimin, 30 il atasızken fikrimde atalı keçen illerimin...Sonu gelmişdi her şeyin, dünyanın.

Semden soraq gelmişdi!

Bir anda dağlar üstüme gelirdi. Qaçmaq isteyirdim. Hayqırıb ağlmaq isteyirdim, bacarmadım. İçin-için ağladım. Bu qeder il sensizken, senin xeyalınla yaşamışdım. Artıq xeyallarımın sonu gelmişdi.

Sen de tebieti sevirsenmiş. Dağları, dereleri, çayları, çemenleri. Belke de yalnızlığından yana tez-tez ele yerlere gedirmişsen?

Sen.., ah ne qeder çetindir bunu dile getirmek, azğın çayın sularında boğulmuşdun...

Kim bilir nece çabalamışdın sularda?! Ne düşünürdün göresen o anda? Ömrünün son anlarında ağlına geldimi övladının olduğu? Gözünden keçdimi mensiz keçen illerin?

Bir az da böyüdüm, ata. Yoxluğunu bilen andan yaş geldi yaşımın üstüne.

Cenazeni gözlemek düz bir hefte cekdi. Bu bir hefte keçmek bilmirdi. Seni gözleyirdim, hesretle, sanki sağ gelirsen. Bilmirdim gülüm ya ağlayım. Bilirsenmi ata, yene seni görmeyecekdim. Meni ayaqda tutan xeyallarımın yıxılması mene çox ağır gelirdi.

Cenazen geldiyinde önüne atılıb seni berk-berk qucaqlamaq istedim. Bunu da bacarmadım.

Ata, artıq yanımdaydın, önümdeydin, ağ kefene bürünmüş bir tabutun içinde uyuyurdun. Qışqırıb ağladım… çox ağladım… Seni incitdimse, yene bağışla.

Özüme teselli verirdim ki, mezarını ziyaret ede bilecekdim. Gelib derdimi sene üz-üze danışacaqdım.

Dalğalı denizde bir

<< 1 ... 6 7 [8] 9 >>