Şirin xanımın son sözlerini.
- Anlamadım?
- Şirin xanımın yatağının altından bir kağız tapılıb bir az evvel. İsteyirsen oxuyum:
"Leyli ve Mecnunu biz de yaşadıq. Ancaq Mecnun tecavüzçü oldu,Leyli ise zavallı,elacsız,kömeksiz birisi. Sadece Mecnun bilir Leylinin ne çekdiyini ve son sözlerini." Bunu bizim qız toydan bir gece evvel yazıb,ayın tarixini de qoyub.
- Yeni?
- Yeni sen onun son sözlerini bilirsen. Burada Mecnun sensen,Leyli odur. Sözleri ne idi onu de.
- Mene son olaraq demişdi ki...
- Ne demişdi?

25 oktyabr. Toydan bir gün evvel
L_M:- Xoşum gelir,seninle bu işi görmekden.
Şirin:- Mense nifret edirem.
- Yaxşı da,senin de xoşun gelir,bilirem.
- İndi istediyini et,sadece danışma,sabahdan etibaren ise heç kim mene heç ne ede bilmeyecek. Heç kim! Menim kitabım bağlanıb artıq!...

İndiki vaxt.
L_M:- Son sözleri bu oldu. Ateş:- Menim kitabım bağlandı? Sabahdan etibaren heç kim mene heç ne ede bilmeyecek?
- Ele dedi.
Ateş otaqdan çıxıb Aytacla Hüseynin yanına gelir.
Aytac:- Sen de menim düşündüyümü düşünürsen?
Ateş:- Sence düşünmemek mümkündür?
Hüseyn:- Demeli bizim Şirin öleceyini bilirdi.
Aytac:- Hetta bunu bile-bile toya gelib.
Ateş birden qışqırdı:
- Zeher! Zeher onun elinde idi!..

Polisler Damlanın evine çatdılar.
Ateş:- Damla xanım,tez mene Şirin xanımın günlüyünü adeten harada gizletdiyini deyin.
Damla:- Çox vaxt şkafında olurdu. Bezen de kitablarının arasına qoyurdu.
- Mene bütün kitabları lazımdır. Ne qeder kitab var hamısı.
- Çoxu melum mövzudadır,bilirsiniz.
- Getirin Damla xanım,bütün kitabları getirin!
Bütün kitabların her sehifesine ayrı-ayrı baxırlar. Birden Aytac sevincle:
- Tapdım!
Hamı yanına qaçır. Ateş kitabın son sehifesinin en sonuncu sehifesinde Şirinin elyazmasını oxuyur: "Bu menim oxuduğum son kitabdır. Bu kitabla birlikde menim de kitabım bağlandı. Zeher ile heyatıma son qoyacam. Hafiz de bilmir ki,men onun sirrini bilirem. Heç kim ölmesin,men ölsem heç kim qatil olmaz. İntiqam da almayacam.

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 >>