başaqa heçkim sene yaxşı yada pis söz demeye haqqı çatmır çunki sen menimsen.
Gözümden süzülen damlaları silib meni bağrına basdı.Azerin fikri ne qeder eqoist seslensede meni çox xoşbext etmişdi.Meni özüne sıxıb saçlarımı öpmesi ile göz yaşlarım hıçqırıqla evezlenmişdi.Menim gözlediyim,menim istediyim bu idi.Azerin meni sahiblenmesi,ona aid olduğumu bilmesi idi.Men bu isteyime nail olmuşdum.Onun dilinden "seni sevirem" sözünü eşitmek üçün çox az qaldığına dair böyük bir ümid yaranmışdı içimde...
Telefonun çalması ile Azer alnıma öpüş qondurub iş otağına keçdi.Men ise üzümdeki axmaq gülümseme ile,dehlizde ne edeceyimi bilmez halda qalmışdım.İçimden eyvana çıxıb avazım yetdiyi qeder bağırmaq isteyirdim.Başımı yelleyib bu axmaq fikri beynimden uzaqlaşdıraraq zala doğru ireliledim.
Başını elleri arasına alıb divanda oturan Azeri görmeyim bir növ şok keçirmeyime sebeb oldu.Ne olmuşdu axı? Ağlıma min cür düşünce gelsede buna fikir vermeden yavaş addımlarla yaxınlaşdım.
-Azer?
Başını qaldırıb meyus gözlerini üzüme zilledi.Üzgün simasını görmeyimle sanki dünya başıma yıxılmışdı.Yavaşca divana çökdüm,o an tek ağlıma gelen biraz evvel dediyi sözler üçün peşiman olduğu idi.Soruşmağa üreyim gelmesede ne olacaqsa olacaq deyib özümü sıxaraq dillendim.
-Ne...Ne oldu?
-O ölüb.
Azerin aramla dediyi sözü tam olaraq anlaya bilmesemde,menimle bağlı olmadığını anlamış ve derinden "oh" çekmişdim...Dediyi sözü analiz etmeye başladığımda ise çox teccübledim.
-Kim?
-Anam.
Kinaye ile gülümseyib mene baxdı.
-Tesevvür edirsen? Anamın öldüyünü öyrenirem amma ne hiss edim bilmirem,üzüle biĺmirem,ağlaya bilmirem,canım yanmır....Sadece uzun zamandır müalice etdiyim bir xestemi itirmiş kimiyem.
Elimi elinin üstüne qoyub başımı çiynine yasladım.
-Yaxşı ki,meni razı salıb ora apardın...Eger getmemiş olsaydım,buna göre vicdan ezabı çekerdim.-Alnını alnıma dayaraq,qısıq sesle davam etdi- Çox sağol heyatımda olduğun üçün.
Azer sözünü tamamlayıb yavaş addımlarla otağına keçdi.Eslinde

<< 1 [2] 3 4 5 >>