"Babam 75 yaşında öldü. Xerçengden. Ölümüne bir ay qalmış artıq yemek yeye bilmirdi. Son on beş günü ise içdiyi su bele boğazından ezabla keçirdi. Hekimler oğullarına demişdiler ki, günde zorla da olsa, bir stekan portağal şiresi içirin. Amma bu şire ona ezab verirdi. Sekkiz uşağı, 20-den çox nevesi onun başına yığışmışdı. O özünü bir azca yaxşı hiss eden kimi nenemden,
gencliyinden, nenemi nece sevdiyinden danışırdı:
- Men onu görende 7-ci sinifde oxuyurdu neneniz. Üzünün gözelliyi ağ koyneyine işıq salırdı. Arxadan baxanda küreyinde altı hörüyü ilan kimi qıvrılırdı.. O bu sözleri menim ağlım kesenden, bize belke de yüz defe
danışmışdı. Son gün atamgil yene ona portağal şiresi içirmek isteyirdiler. Babam yalvardı ki, onu mecbur elemesinler. Bu
vaxt nenem otağa geldi ve ona dedi:
- Men desem de, içmezsen?
Babam gözlerini qaldırıb neneme baxdı:
- Sen desen, zeher de olsa, içerem.
O nenemin uzatdığı portağal şiresini içdi ve öldü......."

Sevgililer gününüz mübarek..