olmuşam,menasız düşüncelerim olub amma bir melek geldi heyatıma ve sehirli çubuğu ile toxunub heyatımı deyişdi.
-Kimdi o,melek?-Gülümseyib sualımı ünvanladım.
-Sen tanımırsan.
Başımın altından yastığı çıxarıb Azere atdım.Yastığı havada tutub bir qaşını qaldıraraq mene doğru addımlamağa başladı.Yaxınlaşıb dodağıma öpüş qondurdu ve yastığı başımın altına yerleşdirib dillendi.
-O,melek bu an tam qarşımda dayanıb.
-O,melek ne istese edersen?
-O,meleye canımda qurbandı.
-Onda eve gedek,burda çox sıxılıram.
Dodaqlarımı büzüb şirinlik etmeye çalışırdım.Azer yanımda eyleşib ciddi sifet aldı.
-Olar amma bir şertle,
-Ne şerti?
-Anamgilde qalacaqsan.
-Amma...
-Ya orda,ya burda gözümün qabağında.
-Yaxşı.
Xestexanadan çıxıb birbaşa Nezaket anagile gelmişdik.Günboyu otaqdan çıxmağıma bele izin vermirdiler.Boş durmağı sevmirdim deye az qalırdım sıxıntıdan partlayam.
Günler bir birini evezleyirdi...Emelliyatdan 1 ay ötmüşdü ve artıq demek olar ki,gözüm tam sağalmışdı.Öz evimize getmek üçün Azeri yola getirmişdim.
Axşam yemekden evvel Semaya kömek etmek üçün metbexe keçdim.Amma metbexdeki qarışıq qoxular mene çox pis tesir etmişdi.Elimi ağzıma tutub vanna otağına qaçmış ve boş medemde ne var ne yox qaytarmışdım.Günlerdir davam eden vücudumdakı bu deyişiklikler meni olduqca sevindirirdi.Üz elimi yuduqdan sonra vanna otağından çıxıb öz otağıma keçdim ve ayna qarşısında dayanaraq elimi qarnıma qoydum.Deyesen betnimde bir möcüze yatırdı.
Gülçin telaşla otağa girib mene yaxınlaşdı.
-Gelinbacı yaxşısan? Ne oldu birden bire?
Sevincimi onunla bölüşmek isteyirdim.
-Deyesen hamileyem.
Yaxşı ki Gülçinin ağzını tutmuşdum yoxsa bütün Bakı sesini eşidecekdi.Meni berk berk qucaqlayıb tebrik etdi.
-Neçe heftelikdi?
-4 heftelik olmalıdı.
Gülçin bir qeder düşündükden sonra teccüb dolu gözlerini üzüme zilledi.
-4 hefte evvel sen xestexanada idin axı...Siz xestexanada...Aaaa dayana bilmediniz çıxana kimi?
Çox utanmışdım,heç yanda gizlenmeyede yer yox idi.Başımı eyib qısıq

<< 1 ... 3 4 [5] 6 >>