sesle dillendim.
-Gülçin sen hansı ara bu qeder edebsizleşdin?
Gülçinin qeh qeheleri otağı öz ağuşuna aldı.
-Mene edebsiz deyene bax...Yaxşı canım utanma.Bu gözel xeberi gizletmemeliyik,qalx gedek anamın yanına sabahda hekime.Qaqaş çox sevinecek.
Azer ve men ata ana olacaqdıq bundan gözel ne ola bilerdi...
2 il sonra
Azerle Çiçek hovuz kenarında oyuna dalmışdılar.Pencereden onları izledim bir müddet.İzlerken heyatımız film lenti kimi gözlerimin önünden keçmişdi.Azerin sevgisi menim heyatımı ve xarici görünüşümü tamam deyişmişdi.Bir qızımız olmuşdu amma bize benzemirdi sanki Gülçinin bir kopyası idi.Azerin isteyi ile adını Çiçek qoymuşduq,anamdan yadigar qalan adı indi qızımız daşıyırdı.
Dayana bilmeyib heyete endim ve ağac kölgesine qoyduğumuz oturacağa oturdum.
-Azer.
-Aycan meleyim.
Azer Çiçeyi qucağına alıb mene doğru addımladı.
-Ekizler meni çox yorur.Yemek hazırlaya bilmeyecem.
-Aslanlarım menim.
Azer gülümseyerek qarnımı oxşamağa başladı.
-Mence biz böyük eve köçmekle düzgün qerar verdik.
-Mencede...Uşaqlar üçün heyeti evi daha rahatdı.
-Düzdü ancaq men onu nezerde tutmamışdım.Senle danışmadığım zaman yatmaq üçün otaq tapacaqsan.
-Ne etdim ki?
-Bilmirem amma küsmüşem.
-Doğurdanda düzgün qerar vermişem bu evi almaqla.
-Mende onu deyirem.
-Eslinde men her zaman doğru qerar verirem.En doğru qerarım bilirsen nedi?
-Ne?
-Seninle evlenmek...
SON

Fikirlerinizi gözleyecem. Bir bölüm yene olacaq Azerle Seneme özel ve orda #ölüm_bizi_ayıracaqmı hekayemin qehremanlarıda olacaq.

<< 1 ... 4 5 [6]