cixmisdi...

Nurlana oz otagina girerek ilk evvel yatagina oturmusdu, dodaqlarinda bir tebessum var idi ancaq aci verirdi sanki. Otaginin bir cox yerinde Togrula aid nelerse var idi, hec kim anlamirdi belkede amma ozu bilirdi. Telefonu zeng calinca Togrul oldugunu gorub tez acmisdi.
- Beli
- Necesen?
Togrulun soyuq sesi Nurlananida usudurdu.
- yaxsi desem yalan olacaq.
- Bilirem. Ne edirsen Nurlana?
Nurlana yene aci ile gulumsunub dillenmisdi
- otagimda oturmus yaxin kecmisimi xatirlayiram
- Yaxin kecmis?
- Bu otaqda neler hiss elemisem bir bilsen, neler yasamisam, cekmisem. Yatagimin basinda duran pencereden o qeder baxmisam beraber oturdugumuz o yellenceye...O agacin dibine...bu otaqda 3 il ölmusem 3 il dirilmisem. “Sen” deye deye yatib “sen” deye deye durmusam.
Togrulun san ki, sesi batmisdi. Hecne deye bilmirdi.
- Susacaqsan?
- Birden dusunurem...Bu qeder aci cekdirmisem sevdiyime, belkede ölum bundan yaxsi idi mene.
- Ölum deme demisdim. Bu haqda hecne deme.
Deyerek, sohbeti nece deyissin bilmirdi
- Hardasan?
- Sirketin qarsisinda.
Otagin qapisi acilinca Nurlana telefonu yataga qoymusdu tez. Anasi iceri girib Nurlananin yanina gelmisdi. Yatagin qiraginda oturub sanki nese demek isteyirmis kimi Nurlanaya baxib gozlerini qacirirdi.
- ne olub Ana? Bilirem nese deyeceksen.
- Qizim tersleme birinci. Men deyim dinle.
- Yene eyni sohbet...
- Bax Nurlana, atanin nece bir xasiyyeti oldugunu ikimizde bilirik. Inad eleme, hec olmasa bir defe oglana bax danis belke...
- Belkesi yoxdu Ana, bu isin belkesi yoxdu. Illerle Ukraynada yasamis biri ustelik hec gormemisemde onu, usaq vaxti tanidigim gorduyum biridi deyirsenki danis? Ana? Sen meni tanimamisan.
- Atan axsam emin gili bize cagirdi. Axsam bu sohbet baglanacaq.
- Mumkun deyil. Mumkun. Deyil!!!
Nurlana sesini qaldiraraq yataqdan qalxib otaqdan cixmisdi. Heyete enib otaginin baxdigi baxcaya kecmisdi. Uc gunde olan soz sohbetden bezmisdi daha. Goz gore gore mecbur edirdiler onu. Sirf Togrulla

<< 1 [2] 3 4 5 >>