tutmuş heybetli qorxunc adam dillendi.
-Menim 1....
-20.
Babek sözümü kesib özü cavabladı.
-Niye yalan danşırsan menim 17 yaşım var.
-Kes sesini men ne deyirem odur.
Heçne demeyib mekandakı köhne oturacağa oturdum. İyneler batdıqca dırnağımla oturacağı didirdim.
-Canım çox yanır,
-Keçecek, heçne olmaz.
Canımı ne qeder yandığına, gözümden süzülen yaşlara baxmadan, qoluma böyük herflerle BABEK yazılmışdı.
Bunları yaşarken nişanladığımızın ikinci günü idi.....
Qolumdakı damğaya her baxdığımda canım mehz o gün yandığı kimi yanırdı. Daha da düşünmek özüme ezabdan başqa heç bir işe yaramırdı amma düşünmeden de olmurdu çünki yaram deşilmişdi artıq qanadıqca qanayacaqdı bugün.
Üstümü deyişib otaqdan çıxdım. Dehlizde mene tuşlanan meyus baxışlar sanki bağıra bağıra qaç qurtar özünü deyirdi. Gözlerim ondan qaçırmağım, baxışlarımı yere dikmeyim bir işe yaramırdı. Şefiqe ananın baxışları deşirdi vücudumu.
-Mehseti dediklerimi düşün bugün.
-Sayif çıxırıq gel.
Zoraki gülüşle üzüne baxıb çıxdım. Sayifin elinden tutub iti addımlarla uzaqlaşdım. Bir anlıq dayanıb evi süzdüm... 4 il... Tam 4il... Bu eve zoraki gelsemde, heç istemediyim halda, atamın "Babekle evleneceksen" sözünü daha doğrusu emrini yerine yetirmek üçün evlensemde bura menim evim, onlarda ailem idi. Men getsem Sayif ne olardı? Onu nece tek qoya bilerdim? Bes Şefiqe ana? Günbe gün qocalır artıq yanından külek de keçse xestelenib yatağa düşür. Yox yox onların mene ehtyacı var. Hem dönecek yerimde yoxdur, meni evde "yük" hesab eden valideyinlerim meni evlendirdikden sonra evi satıb xarici ölkede yaşayan qardaşımın yanına getdiler. Qardaşım çox direndi meni evlendirmemek üçün amma atamın israrı ile qardaşımın qarşısına keçib evlenmek istediyimi dedim. Axmaq Mehseti.... 4 ildi qardaşım menimle danışmır hemde neye göre? Meni atıb geden, Babek kimi bir alçağa göre. Bu meselede tek günahkar özümem ne meni zorla evlendiren atam, ne susub dinmeyen anam, ne de meni atıb geden Babek. Tek günah özümdedi esl

<< 1 2 [3] 4 5 >>