sözlerin de heqiqet olduğu üze çıxır. O qeyd edibmiş ki, Mahirenin lunatizm xesteliyi varmış. O, son vaxtlar geceler oyanaraq, qeyri-ixtiyari gezirmiş. Ölümünden evvel ise, üç-dörd defe Neriman onu gece iken yoldan qaytarıbmış. Tebii ki, bundan sonra artıq heç kimde şekk-şübhe qalmır. Mahire ölmüşdü… Belelikle de, bütün faktlar öz tesdiqini tapdığına göre, açılmış cinayet işi bağlanılır.
- Çox nahaq… – sert şekilde reaksiya verdim.
- Niye? – anam maraqla soruşdu.
Ayağa qalxıb üzümü çevirerek, metbexden bağımıza ve uca dağlara açılan esrarengiz bir menzereni seyr etmeye imkan yaratmış pencereden baxmağa başladım.
- Men heç vaxt buna inana bilmerem. – anama baxmadan asta sesle dedim – Men inana bilmerem ki, ehvalatı eşidib vahimeye düşen menim anam, ali-tehsilli Elmira xanım, bu cür cefengiyyata, bendeden qisas alan bir varlığa, ne bilim, her hansısa bir bedheybete bu qeder qelben inanır. Heç vaxt inana bilmerem…
- Sen ne bildin ki, söhbet mehz… – anam cümlesini tamamlamadı – Sen bizim söhbetimizi eşitmisense, daha meni niye danışdırırsan?
- İsteyirsen inan, isteyirsen inanma… Men sizin söhbetinizi eşitmemişem. – laqeydcesine dedim – Minare xanımın neden şikayet etdiyini ve neye göre sene penah getirdiyini de men sadece texmin ede bildim.
- Sen çox süretle düşünürsen. – anam teeccüble mene baxdı – Esl sanqviniksen. Seni kimi insanlara, yeni tez düşünüb, tez qerar vermeyi bacaranlara bele deyirler.
- Söhbet tez düşünüb qerar vermekden yox, tez düşünüb doğru qerar vermekden gedir. Mence sanqvinik belelerine deyilir.
- Yene de menden bir addım öndesen… – Elmira xanım qollarını sinesinde çarpazlayıb, gülümsedi – Seninle razılaşmağa mecburam, amma indi öz ilkin münasibetinle de meni razı salmalısan.
- Sen eminsenmi ki, mene her bir şeyi danışdın?
- Tebii ki, yox. – anam bir qeder duruxdu – Orada daha da heyretli tesadüfler var idi. Özüm sene behs etmek istemirem. Minare xanım mene çox şeyi teferrüatı ile danışmadı, ancaq eger sene maraqlıdırsa, sabah onun

<< 1 ... 4 5 [6] 7 >>