dediyi tek, kobud insana oxşayırdı. Burnunun kenarlarından uzanan xetler ve bığ saxlaması onu daha da zehmli gösterirdi. Xırda gözleri ise bir qeder çökekde idi…
- Menim mehz neye göre, sizi buraya getirdiyimi anladınız?
- Tebii ki, anladım… – deye Minare xanıma baxdım.
- Men ölüm tarixlerini nezerde tutmuşam. – o, bir daha deqiqleşdirdi – İndi ne deyirsiniz?
- Men yene de fikrimi deyişmemişem.
- Yeni deyirsiniz ki, bu tesadüfdür, elemi?
- Yox, esla… Söhbet tesadüfden getmir. Eksine, men artıq daha da emin oldum ki, burada insan eli var.
- Men sizin ananıza müraciet etmişdim ki, o, meni bu stressden qurtarsın. Siz ise, meni daha da qorxudursunuz. – qadın eseblerine hakim ola bilmedi – Belke, bu işi ele buradaca bağlayaq?! Men artıq sizle danışmaq istemirem.
Minare xanım bunu deyib, qebiristanlığın çıxışına doğru addımlamağa başladı. Men ise, asta-asta onun ardınca gelirdim. Qadın ancaq Laleni maşından çıxardanda ona çatdım.
- Xudahafiz… – o, qızın elinden tutub, maşının qapısını örtdü – Bura qeder getirdiyiniz üçün çox sağ olun.
Sebuhi ne baş verdiyini anlamayaraq, avtomobilden düşüb, çaşqın halda gah mene, gah da bizden uzaqlaşan hirsli qadına baxırdı.
- Menim fikrim sizde deyildi. – dostum teeccüble üzüme baxdı – Sen ona neyledin?
- Axmaq-axmaq danışma… – deyib, üzümü çevirdim – Minare xanım, – ellerimi cibime salıb, yüksek sesle qadını sesledim ve o, üzünü çevirdikde, bir az ona yaxınlaşdım – Siz hardasa haqlısınız, amma bir şeyi unutmayın. Anam sizi sakitleşdirib, size kömek ede bilerdi. Bes o, zemanet vere bilerdimi ki, siz üç günden sonra heyatda olacaqsınız?!
- Siz menden ne isteyirsiniz?
- Men size kömek etmek isteyirem.
- Xahiş edirem, meni qorxutmayın. Onsuz da eseblerim temiz pozulub. – qadının peşiman olduğunu o deqiqe hiss etdim – Bayaq sizle kobud danışdığıma göre, meni bağışlayın.
- Üzr istemek lazım deyil. – deye cavab verdim – Men sizi anlamağa çalışıram… İndi menzilinize baxa bileremmi?
Minare xanım heç bir söz demeyerek, azacıq

<< 1 ... 9 10 [11] 12 13 >>