qaldı – deyib, derhal esas metlebe qayıtdım – Gelin, davam edek…
- Sehv etmiremse, aile qurduğum vaxta qeder baş verenleri danışdım. Sonra… – qadın elini saçına çekdi – Sonra Nerimanla evlendik.
- Bağışlayın, yene sözünüzü kesecem. Siz Nerimanla aile quranda, Mahire artıq neçe müddet idi ki, itgin düşmüşdü?
- Mahire itgin düşenden bir ay sonra, Neriman mene evlenmek teklifini etdi. Evvelce razılaşmadım, amma sonra çox götür-qoy etdim ve düşündüm ki, hele heyat bitmeyib ve men öz geleceyimi qurmalıyam. Hem de, Neriman teklifi ile meni çox inandırdı. O dedi ki, "Lalın dilini anası biler. Men Laleni senden başqa heç bir qadına etibar ede bilmerem. Hem de artıq biri-birinize öyreşmisiniz. Sene çetin olmayacaq.”
- Başa düşmedim… Yeni, Lale doğrudanmı…
- Beli, o, anadangelme qüsurlu olaraq doğulub, eşidib-danışa bilmir. Men bu sebebden bayaq söyledim ki, Lale otaqda qala da bilerdi.
- Anladım. Bes, yazıb-oxuya bilirmi?
- He, dördüncü sinifde oxuyur… Niye soruşdunuz ki?
- Tebii ki, men onunla da danışmalıyam.
- Men lal dilini bilirem. Size kömek etmeyimi isteyirsiz?
- Çox sağ olun, amma menim ona bir-iki sualım olacaq ki, onu da teklikde vermeyi düşünürem. O, yeqin ki, hadiseden xeberdardır?! Anasının itgin düşdüyünü bilir?
- He, bilir. Amma tekce itgin düşdüyünü bilir, öldüyünü yox…
- Anladım… Demek, siz Nerimanla aile qurmağa qerar verdiniz. Bes, sonra ne oldu?
Minare xanım bayaqdan teleskenlikle cavablandırdığı suallarımdan ferqli olaraq, bu defe bir az duruxdu. Hiss olunurdu ki, ona bu haqda danışmaq çox çetindir.
- Nerimanla aile qurduğum zaman çox xoşbext idim. – o, asta sesle dedi – Ancaq ele biz evlenen kimi, Nerimanda qeribe qorxu hissleri yaranmağa başladı. O, bezen heyetden ses geldiyini eşidirdi ve az qala en kiçik ses de onu qorxudurdu, amma sonra bir müddet bu qorxunc hadiseler sengidi. May ayında qızımız Nigar doğulanda, sanki bütün dünyanı mene bağışladılar. Elece de Neriman… O da çox sevinirdi. Ancaq bu defe de xoşbextliyimiz uzun çekmedi.

<< 1 2 3 [4] 5 6 ... 13 >>