bilmirdi…
- Bu hadiseden sonra, siz MirHemidin yanına yene de getdinizmi?
- He, getdik… Davamlı olaraq. Neriman getdikce yaxşılaşırdı. Ancaq düz bir il sonra, her şey yene de deyişdi. İlk önce, Neriman bağda hemin varlığı gördü. Hemin erefede men onu MirHemidin yanına getmeye mecbur ede bilmedim. Nerimanın halını tesevvür ede bilmezsiniz. O, az qala mene yalvarırdı ki, tecili şekilde evimizi sataq. Ancaq vaxt çatmadı. Hem de bele halda evimize hansı ağılsız yaxın düşerdi?!
- Yeni menziliniz bu qeder vahimelidir? – deye soruşdum – Men o evi göre bileremmi?
- Eger size maraqlıdırsa, tebii ki, göre bilersiniz…
- O zaman, bu gün men de sizinle T. kendine gedeceyem. – qetiyyetle dedim – Demek, Neriman yeniden güclü stress keçirmeye başladı. Yeri gelmişken, siz MirHemidin her qebulunda olduqda, ona ne qeder pul ödeyirdiniz?
- Her seansa on şirvan verirdik… (Yüz min manat. Söhbet köhne Azerbaycan manatından gedir – müellif)
- Aydındır… – deye bu meseleni kenara qoydum – Bilirem ki, size bu haqda da danışmaq çox çetindir, amma soruşmaq mecburiyyetindeyem. Heyat yoldaşınız nece vefat etdi?
- O, qorxudan sanki deli olmuşdu. Nigar yataq otağında ölmüşdü deye, geceler yan otaqdakı divanda yatırdı. Amma bunun heç bir xeyiri olmadı…
- Ekspertiza hansı neticeye geldi?
- Neriman boğularaq ölmüşdü ve heç bir el izi yox idi.
- Maraqlıdır… Çox maraqlıdır… Deyesen, siz berk yatırsınız?!
- Doğrudur… Hem de çox berk yatıram. Ele ona göre de, Nigarın ölümünde özümü günahlandırıram. Düşünürem ki, eger heqiqeten men onun ölümüne bais olmuşamsa, her halda o, yaşamaq üçün çırpınıb, ola biler ki, ses de çıxarıb, amma men eşitmemişem. Nerimanı ise eşitmeye bilerdim, çünki o, yanımda deyildi. Onu boğmaq gücüne malik olan varlıq ise, evvelceden yataq otağının qapısını bağlamaqda çetinlik çekmezdi.
Bu an, divardan asılan saata baxdım. Artıq otuz beş deqiqe idi ki, söhbet edirdik.
- Minare xanım, sizden son olaraq bir şey de soruşum. – deyib, ayağa qalxdım – Qızınızla heyat

<< 1 ... 6 7 [8] 9 10 ... 13 >>