yoldaşınızın ölümü arasındakı benzerlik, sadece onların ölüm şeraitinin eyni olmasıdırmı? Yoxsa siz mene daha ne ise söyleyeceksiniz?
Menim ayağa qalxdığımı görüb, Minare xanım da yerinden qalxdı.
- En esas ve en dehşetli benzerliyi, men size bu gün, öz kendimizde göstereceyem. – deyib bayaqdan menim nezerimden yayınmış kiçik, qara rengli çantasını eline götürerek, qapıya yaxınlaşdı – Mence siz, ancaq o zaman Mahirenin ruhunun varlığına inanacaqsınız…
Minare xanım artıq bir neçe deqiqe idi ki, otaqdan çıxsa da, men hele ki, yerimde duruxub qalmışdım. Etiraf edim ki, artıq T. kendine getmeyi, evvelki tek istemirdim…
Elmira xanım ilk önce menim T. kendine getmeyime razı olmasa da, onu birteher yola getirdim. Naharı bizde edib, saat ikide qonaqlarımızla beraber men de evden çıxdım. Hava çox gözel idi. Qonşumuz Sebuhiden, bizi maşınla T. kendine aparmasını xahiş eden kimi, razılaşdı. Sebuhi hem menim yaxın dostum idi, hem de biz, altı il bir sinifde oxumuşduq. Onun rehmetlik atasından qalma köhne bir ağ "Jiquli”si vardı ve bu maşın, onun kiçik ailesinin "çörek ağacı” sayılırdı. Odur ki, men haqlı olaraq qerar vermişdim ki, xeyiri yoldaşıma versem, daha yaxşı olar…
T. kendi bizim kendin bir neçe kilometrlik mesafesinde yerleşirdi. Yolumuzun bir hissesi, sıx ağaclıqlar içerisinden salınmış kele-kötür avtomobil yolundan keçdikde, sanki mene ele geldi ki, daha önce buralara heç gelmemişem. Sebuhi sükanı dönderib, maşını bir qeder hamar yolla tepeaşağı sürdükde ise, menzil başına çatdığımızı yeqin etdim, çünki uzaqdan gözüme, bir-birinden aralı yerleşen evler göründü. Yolun sağında ise, kiçik kendin böyük qebiristanlığı nezerimden yayınmadı.
- Çatdıq, elemi? – deye dostumdan soruşdum.
- He, bura T. kendidir, – Sebuhi mene baxmadan cavab verdi – amma size mehz hansı menzil lazımdırsa, onu deyersiniz…
- Minare xanım, düz gedirik? – güzgüden qadına baxdım.
- He, amma eger mümkündürse, qardaş burada, qebiristanlığın qarşısında saxlayıb, gözlesin. – o, çantasını eline

<< 1 ... 7 8 [9] 10 11 ... 13 >>