ireli gelmirdi. Sadece menim ehtimalıma göre, MirHemid bu qarışıq oyunda esas ve merhum obrazlardan her ikisi ile ünsiyyetde olubsa, demeli görücünün bu meseleye aidiyyatı olduğunu asanlıqla texmin etmek olardı. Mene sadece onun deyecekleri ve daha çox göstereceyi reaksiyası önemli idi. Odur ki, kişinin sualına artıq bir cavab vermeyerek, cibimdeki şekli çıxarıb, masanın üzerine qoyaraq, elimle görücüye teref sürüşdürdüm. MirHemid şekli eline alan vaxt, simasında heç bir deyişiklik ve ya onun ifşa olunmasına sebeb ola bilecek heç bir qeyri-adi davranış nezere çarpmadı.
- Gözel qadındır… – görücü şekli masanın üzerine qoydu – Neyisen?
- Dayısı oğlu… – deye yalan danışmağa mecbur oldum – Bibim qızı xeyli vaxtdır itgin düşüb, heç bir xeber de yoxdur. Mene sadece onun sağ olub, olmaması haqda melumat verin.
- Adı, soyadı?!
- Tehmezova Mahire…
MirHemid yanındakı qara rengli örtüyü şeklin üzerine serdi ve masanın üstündeki qurumuş encir yarpağını örtüyün üzerine qoyub, eyneyini çıxararaq, gözlerini yumdu. Bir qeder sonra ise, sol elini yarpağa yaxınlaşdırıb, ona ehmalla toxundu. İki-üç deqiqe davam eden bu prosesin ardından, görücü şekli çıxarıb masanın üzerine qoydu ve otağa girdiyim vaxt mene teref çevirdiyi güzgünü yeniden evvelki veziyyetine qaytardı.
- Eşidirem. – şekli yeniden cibime qoydum – Ne gördünüz?
- Qaranlıq… Başqa heç ne…
- Bu ne demekdir?
- Bu, ele o demekdir… Gözünü yum, sen de qaranlıq göreceksen…
- Axı, bizim gördüyümüz qaranlıqlarda ferq olmalıdır?!
- Doğrudur, amma men hiss edirem ki, sen menim gördüyüm ferqli qaranlığın heqiqiliyine inanan insan deyilsen.
- Niye bele düşünürsünüz? Men size inanmasaydım, qapınızı niye döyürdüm?!
- Ele men de bunu demek isteyirem. Bura niye gelmisen?
- Bibim qızı yaşayır?
- Yaşayır. Buna emin ola bilersen… İndi ise, otaqdan çıx!
- Nece meslehetdir… – ayağa qalxıb, elimi cibime saldım – Tesadüfe baxın ki, menim de burada çox qalmaq niyyetim yox idi. Ne qeder borcum var?
- Çox…
- Ne qeder?
-

<< 1 ... 9 10 [11] 12 >>