yaşlı insanı andıran bezi nüanslar da nezere çarpırdı. Çökekde olan gözlerinin kenarlarındakı qırışlar aydın görünürdü, amma dairevi quruluşlu simasının mütenasibliyini qoruyan kiçik burnu ve nazik dodaqları onun genc iken gözel olduğunu aşılayırdı.
- Eşidirem, oğlum… – qadın ayaqqabılarını geyinerek soruşdu – Kim lazımdı?
- Ziver xanım sizsiniz?
- Menem ay oğul… Kimsen? Tanımadım…
- Vaxtınızı çox almayacam, Ziver xala… – qadının heyetin kenarındakı stullardan birini götürmeye cehd etdiyini görüb, elave etdim – Narahat olmayın. Sadece bir-iki sual verib, gedeceyem.
- Ne haqqında? – o, bir az ehtiyatla soruşdu.
- Evvela, gece vaxtı sizi narahat etdiyime göre meni bağışlayın. Mecburiyyet qarşısında qalmasaydım, gelmezdim. – qadın lap qarşımda dayanmışdı – Men itgin düşmüş qonşunuz Mahire ile bağlı qapınızı döymüşem.
- Kimsen sen? – Ziver xala hirsli şekilde üzüme baxdı. Deyesen menim son sözüm qadının heç üreyince olmamışdı.
- Men cinayet işleri üzre ekspertem… – deyib, cibimden adeten üzerimde gezdirdiyim saxta vesiqeni çıxarıb, qadına gösterdim. Bu vesiqe defelerle ekstrimal hallarda menim dadıma çatmışdı. Her hansısa bir sened insanı ele hemin an, bacarıq ve qabiliyyet ise, sonradan tanıtdırdığından, sadece hüquq fakültesinin üçüncü kurs telebesi olduğumu bilib, kim menimle ünsiyyete girerdi?!
- Vaxtında seni kimileri ile çox danışmışam… – amma deyesen, vesiqem bu defe eks-effekt verdi – Bir xeyiri oldu?! Yox! Hamınız eynisiniz… Başa düşmürem insanları dindirmek sizin neyinize lazımdır?! Onsuz da dediklerimizi heçe sayıb, öz bildiyinizi edirsiniz. Bu bilirsiz nedi? Tehqir! Gelib meni söyseler bundan yaxşı idi. Geldiler, danışdırdılar, guya dediklerimi qeyd elediler, çıxıb getdiler. Men de hevesle her şeyi danışırdım. Ele başa düşürdüm ki, bir xeyirim toxunacaq, – qadının bu qeder eseb keçirmesi meni teeccüblendirirdi – amma sözlerimi vecine alan olmadı. Kimise ittiham etmemişden evvel, yaxşıca düşünmek lazımdır. Yazıq qızım Mahire seni kimilerinin

<< 1 2 3 [4] 5 6 ... 12 >>