qurbanı oldu…
- Ziver xanım, bir deqiqe…
- Sözümü kesme! Menden de heç ne soruşma… Geldiyin kimi de get. Qapı açıqdı… Men zamanında her şeyi senin dostlarına demişdim. – qadın yaxınlaşıb, qolumdan tutaraq üzümü çevirdi ve meni heyet qapısına teref apardı – O vaxt demişdim ki, onda heç de gec deyildi ve Mahireni xilas etmek olardı… – Ziver xanım son sözlerini daha keskin şekilde qeyd etdi – İndi ise, get! Her şey olub keçenden sonra, seninle heç ne danışan deyilem!
- Bir deqiqe dayanın… – bağlanan qapını elimle saxladım – İmkan vermediniz men gelişimin meqsedini tam olaraq izah edim.
- Mene her şey aydındır…
- Heç ne aydın deyil… Aydın olsa idi, meni evinizden qovmazdınız. – bu sözüm qadını sanki bir qeder ayıltdı – Birincisi, sizin verdiyiniz ifadelerden bixeberem ve hemin vaxt hemsöhbetiniz olan şexsler menim dostlarım deyil, ikincisi de, men bu cinayet işinde müsteqil xefiyyeyem.
- Olsun. Ne ferqi var ki?! Eyni şeydir…
- Eyni şey deyil, xanım. Siz bildiklerinizi danışmamaqla sehve yol verirsiniz.
- Nevem yaşındasan. – qadın yarıqapalı qapıdan üzüme baxaraq, sifetini turşutdu – Mene ne etdiyimi öyredeceksen? Seni kimisi ile, heç danışmaq fikrim yoxdur.
- Dayanın… – qüvvetle üzüme bağlanan qapını yeniden saxladım – Neye göre meseleni bu qeder qelizleşdirdiniz? Men bura böyük ümidlerle gelmişdim. Lale mene anası ile bağlı bezi meqamlardan behs edende, men anlamışdım ki, Mahirenin çox yaxın bir qonşusu olub ve texmin etmişdim ki, bu, siz ola bilersiniz. Yanılmadım. Bu siz idiniz. Ona göre de, yardımınıza böyük ehtiyacım var idi, amma çox teessüf ki, siz en yaxın qonşunuza növbeti defe olsa bele, yardım etmek istemediniz…
- Nece yeni? – Ziver xala son sözümden çaşıb-qaldı – Nece yeni qonşuma kömek etmek istemirem. Men zamanında kömeyimi etmişem. Bir neticesi olmasa da, etmişem. İndi ise, daha gecdir. İşi-işden keçenden sonra, çene yormağın da bir menası yoxdur.
- İşin-işden keçdiyine niye bu qeder eminsiniz?
- Meger, Mahire ölmeyib?! Emin olmaq üçün başqa

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 ... 12 >>