Mene beledçilik eden bir qadının arxasınca otaqları keçende, etrafa nezer saldım. Evde daha çox qara renge üstünlük verilmişdi. Hetta soyuducunun üzerinde bele, qara rengli örtük vardı. Müxtelif renglerde olan perdenin üzerindeki qara naxışlar da diqqetimden yayınmadı. Qadın lazımi qapının qarşısında dayanıb, başı ile içeriye işare edende, bu defe de divardakı çerçiveye salınmış şekil gözüme sataşdı. Şekilde qara rengden başqa heç ne tesvir olunmamışdı. Qapının desteyini burub onu açanda, artıq bayaqkı qadın otaqda deyildi. Üzerimde hiss etdiyim ağır bir yük, MirHemidin simasını görenedek mene eziyyet verdi. Kişinin menfi aurada qerarlaşmasına baxmayaraq, zehmli sifetinde hem de müemmalı bir nur vardı. Görücünün altmış yaşı ancaq olardı. Qısasaqqallı, ortaboylu ve bir qeder ağır davranışlı biri idi. Sifetindeki qırışlar daha çox gözünün etrafında görünürdü. Beli nezere çarpacaq derecede bükülmüş, başının fesle örtülen hissesinde ise, saç qalmamışdı. Men otağa daxil olanda o, sol küncdeki divanın üzerinde eyleşib, çaydandan özüne çay süzürdü. Meni görcek, eyneyinin altından üzüme baxdı ve başdan-ayağa meni süzdü. Titreyen eli ile, çaydanı ehtiyatla yanındakı elektrik qızdırıcısının üzerine qoydu ve masanın üzerindeki kiçik güzgünü mene teref çevirdi.
- Eşidirem, oğlum… – xırıltılı sesle dedi – Keç eyleş…
- Çox sağ olun. – deye onun işare etdiyi qoltuqda kişi ile üzbeüz oturdum – Dayı, ümid edirem ki, sizi narahat etmirem…
- Dayı?! – görücü birden üzüme baxıb, güldü – Demeli, dayı… Mene hele heç kim bele müraciet etmemişdi.
- Üzr isteyirem, ne ise pis bir şey dedim ki?
- Yox, sadece son vaxtlarda ilk defe idi ki, bu müracieti eşidirdim… – qarşısındakı çaydan bir qurtum alıb, onu yeniden nelbekinin içine qoydu – Mene sadece MirHemid deye bilersen… Gelişinin sebebini de… Sene ne lazımdır?
Ömrü boyu bu cür fendlere ve bu cür cefengiyyata iynenin ucu boyda da inanmamışam. Bu gün MirHemidin yanında olmağım da, işimi onun proqnozu ile yüngülleşdirmek isteyimden

<< 1 ... 8 9 [10] 11 12 >>