Bakıya getmeyinizin bir xeyiri oldu?
- Hele ki, yox… – deyib, sanki birden ayıldım – Siz dünen bize gelmişdiniz?
- Gelmişdim. Nedir ki?
- Menim Bakıda olduğum haqda anama ne ise dediniz?
- He, men ona her şeyi danışdım ve sizin saat neçede yola düşdüyünüzü soruşdum. Ne olub ki?
Bu an, yola verdiyim kiçik sehv özüme gülünc göründü. Men, Bakıya getmeyimin esl sebebini anama söylemeyeceyimi, Minare xanıma demeyi unutmuşdum. İndi başa düşürdüm ki, Elmira xanım neye göre seher menimle bu haqda danışmağı lazım bilmemişdi.
- Bes, anam size ne cavab verdi? – gülümseyerek, qadından soruşdum.
- Sadece yola düşdüyünüz saatı söyledi. Yoxsa siz ananıza heqiqeti dememişdiniz? Çünki men ona sual verende, bir qeder teeccüblendiyini hiss etdim.
- Ne ise, gelin bu söhbeti unudaq.
- Eger hansısa yalanınızın üstünün açılmasına sebeb olmuşamsa, meni bağışlayın.
Qadın menden üzr isteyib, çayları deyişmek istediyini deyerek, fincanları masadan götürdü.
- Menim ele de vaxtım yoxdur. – deye ayağa qalxdım – Birinci heyat yoldaşınız Faiqi nece göre bilerem?
- Faiqi? – qadın teeccüblendi – Onunla ne işiniz var ki?
- Bu haqda sonra danışarıq… O harada yaşayır? Men onunla mütleq görüşmeliyem.
- O, V. kendinde yaşayır, ancaq bilmirem indi oradadırmı?!
- Bunu öyrene bilersiniz?
- O vaxt men qonşuluqda yaşayan Tehmine adlı bir qadınla refiqe idim. – Minare xanım telefon aparatına yaxınlaşıb, defterçeni eline aldı – Onun telefon nömresi mende var. Zeng vurub soruşaram.
Qadın axtardığı nömreni defterçede asanlıqla tapdı ve telefonun çarxını fırlatmağa başladı. Ancaq bele göründü ki, eks teref zenge cavab vermedi. Minare xanım bir daha cehd etdi ve bu defe qarşı teref desteyi qaldırdı.
- Alo, salam… – qadın celd cavab verdi – Bağışlayın, Tehminegildendir?… Tehmineni olar?… Yoxdur?… Refiqesi Minare idi… He, he, menem… Danışan Ülkerdi, yoxsa Yasemen?… Ülker, necesen qızım?… Çox sağ ol, men yaxşıyam… Derslerin necedi?… Teki yaxşı olsun… Anan ne vaxt geler?… Heç, sadece tecili bir söz

<< 1 ... 9 10 [11] 12 13 14 >>