Mahirenin ata evinin boş olduğunu anlamışdım.
- Senuber xanımgil burada yaşamır? – deye soruşdum ve deyesen hedefi deqiq vurdum. Kişi menim sualımı eşitcek, artıq buralarda yad biri olmadığımı anladı ve üzünün sert cizgileri bir anda mülayimleşdi.
- Yox, burada yaşamır… – eli ile diger qapıya işare etdi – Onların evi odur.
Vaxt itirmeden bu namelum adama teşekkür edib, yolumu qonşu evin qapısına teref saldım. Mene bu küçenin ünvanını mehz bu menzilden vermişdiler. Her halda bu evin telefon nömresini Mahire defterçesine qeyd ederek özü ile aparmışdısa, böyük ehtimalla bu menzil heç de yad ünvan deyildi.
Qapını bir qeder gec açdılar. İlk önce eks terefden kim olduğum soruşuldu ve men bu sesi derhal tanıdım. Bu, menimle ilk olaraq telefonda danışan hemin genc qızın sesi idi.
- Buyurun… – qız qapını yarıqapalı şekilde saxlayıb mene baxdı – Kim lazımdır?
- Senuber xanım burada yaşayır?
- Beli.
- Evdedir?
- Yox.
- Gec geler?
- Sabah seher gelecek. Gece növbesindedir. Siz kimsiniz ki?
"Lenet şeytana, bu ne uğursuzluqdur?! Niye axı hemişe ne ise qarşımı kesmeye müveffeq olur?! İndi men, bu cılız qızdan ne öyrene bilerem ki?!” – deye teessüfle düşündüm.
- Men, cinayet işleri üzre ekspertem. – elacsız şekilde bir qeder qapıya yaxınlaşdım – Mütleq Senuber xanımla danışmalıyam.
- Başa düşmedim, – qız bir qeder çekindi – sizin menim anamla ne işiniz ola biler ki?
- Yox, qorxmayın xanım. Ananızla elaqeli olan bir iş deyil. Sadece bezi suallarım var idi.
- Axı, ne ile bağlı?! Men de sizden, ele onu soruşuram…
- Qonşunuz… – bir qeder susub, asta sesle elave etdim – Daha doğrusu, keçmiş qonşunuz Mahire ile bağlı…
- Mahire bacı haqqında? – qız teeccüble gözlerini mene zilledi – Ne olub ki?
- Siz onun başına gelenlerden bixebersiniz?
- Yox, her şeyi bilirem. O vaxt onun axtarışı zamanı, bizden de ifade almışdılar…
- Bes, onda niye bu qeder teeccüblendiniz?
- Axı, biz bildiyimize göre Mahire bacı ölüb…
- Bu söhbeti davam etmeyimiz üçün, bura o qeder de münasib

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 ... 14 >>