xaladan növbeti ünvanı alaraq, celd şekilde Sebuhinin maşınına qayıtdım ve biz Behram kişinin menziline yollandıq. Ev sahibi, bizi ele heyetdeki dükanındaca qarşıladı. İlk önce müşteri olduğumuzu zenn etse de, kimliyimizi öyrendikden sonra bizi evine devet etdi, amma men suallarımı kişiye ele ayaqüstü ünvanladım. Behram kişi çox ünsiyyetcil insan idi. Odur ki, suallarımın her birine qısa-konkret cavab vererek, bir neçe il önce heyetinde fehle kimi çalışan Ruslanı da derhal tanıdı ve hetta onun kendden bir qeder kenarda kiraye menzilde yaşadığını da dedi. Sevincimden özüme yer tapa bilmesem de, nedense içimde qeribe bir hiss de var idi. Mene ele gelirdi ki, biz Ruslanla görüşe bilmeyeceyik, çünki Ziver xala da, Neriman da Mahirenin o oğlanla qaçdığını iddia etmişdi.
Ruslanın yaşadığı ünvanda bizi, ev sahibi olan, Xuraman adlı yaşlı bir qadın qarşıladı ve men derhal geliş meqsedimizi ona söyledim. Doğrudan da hisslerimde yanılmadım ve biz Ruslanla görüşe bilmedik. Avtomobile eyleşerek, Sebuhiden kendin meşesine doğru getmeyimizi istedim ve yolüstü Behram kişinin dükanından fener aldım. Deyesen, artıq meselenin ne yerde olduğunu anlamışdım.
Meşede iki saata yaxın vaxt itirdim ve Sebuhi ile birlikde hemin sığınacağı keçen defekine nisbeten daha tez tapdım. Dostum gördüklerine inana bilmese de, bu haqda heç kime bir kelme bele söylemeyeceyine söz verdi. Sığınacaqda axtardığımı tapıb, sübut olaraq cibime qoyarken, ilk defe burada qazana bilmediyim bu uğuru tecrübesizliyimin deyil, meşenin qaranlığının adına yazdım ve biz oradan uzaqlaşdıq. Kende çatanda artıq, saat axşam on birin yarısını gösterirdi. Sebuhini kendimize yola salaraq, vaxt itirmeden Minare xanımgilin menziline üz tutdum.
- Xeyir olsun, İnşallah… – qadın meni görcek teeccüblendi – Niye gelmisiniz?
- Men heyetinize baxmalıyam…
- Anlamadım. – Minare xanım evden çıxıb, qapını örtdü – Nece yeni? Niye baxmalısınız?
- İndi deye bilmerem. – feneri cibimden çıxardım – Siz sadece mene icaze verin.
- O ne

<< 1 ... 5 6 [7] 8 9 10 >>