da öz növbesinde, bu heqiqeti gizletmeye mecbur idi…
- Ne deyeceyimi bilmirem… – Minare xanım elleri ile üzünü örtmüşdü – Demek, çehrayı zolaqlı paltar geyinen de Mahir imiş?!
- Tebii ki… – derhal razılaşdım – Her halda, Neriman bir gün Mahireni izleyib ve onu görüş başındaca yaxalayıb. Böyük ehtimalla Mahir qaça bilib, çünki Nerimana ele gelirmiş ki, onun bu qetl hadisesini özünden qeyri bilen yoxdur. Ona göre de heyetde çehrayı zolaqlı varlığı görende, derhal Mahirenin ruhundan şübhelenerek, eve girmeye qorxmuşdu. Ancaq Mahire, çox güman ki, qardaşının gözü qarşısında öldürülüb. Neriman ise qadının meyitini zirzemide basdırmazdan evvel, onun paltarının bir parçasını meşeye atmağa müveffeq olur. Tebii ki, bu vaxt o, valideynsiz qalacaq qızını, kenddeki hörmetini, eyni zamanda sizi düşünür ve üzerine düşecek qatil damğasından qorxaraq, bu addımı atmaq qerarına gelir. Her kesde istediyi fikri formalaşdırandan sonra ise, heyatını evvelki axarı ile yaşamağa başlayır. Bele olan halda da, Mahir tebii olaraq, qisas haqda fikirleşir ve işine mane ola bilecek meşebeyini de aradan götürmeyi planlaşdırır. Evvelce onun başına ağacla vurur, sonra da yarımçıq qalan işini tamamlamaq üçün gece iken Salman kişinin evine girir. Ancaq sizin evde baş verenlerle müqayisede, Mahirin bu defe bexti getirmir.
- Bes, MirHemid? – qadın ağlamsınaraq soruşdu – Onun bu işde eli yoxdur?
- Onun haqda bir fikir yürütmek, doğrudan da asan deyil. – etiraf etmeye mecbur oldum – O, menim ona inanmadığımı bele hiss ede bildi. Herçend ki, men bu cür cefengiyyata inanmıram, ancaq o, Mahirenin yerini bele mene demişdi.
- Axı o, Mahirenin sağ olduğunu bildirmişdi?!
- Yox, – gülümseyerek etiraz edib, yeniden qadınla üzbeüz eyleşdim – O, Mahire haqqında sadece qaranlıq gördüyünü demişdi. Men qadının cesedini qaranlıq zirzemide aşkarlayarken, onun bu kelmesini xatırladım ve sonrakı dialoqumuz yadıma düşdü. Men, MirHemide "Bibim qızı yaşayır?” – deye sualı bu formada ünvanladıqda, çox kobud bir sehve

<< 1 ... 9 10 [11] 12 13 14 >>