bağışlanacağını menden soruşmaq isteyirdi. Sualın seslenmeyeceyini bilirdim, ancaq bu baxışlara bele tab getirmek çetin olduğundan, men eyilib sadece qızın alnından öperek, evden çıxdım.
- Ele bil yuxu görürem… – qadın meni yola salanda, pillekenlerle aşağı düşerken dedi – Bes, neye göre o alçaq qetlleri eyni günde edib?
- Tarixlere fikir vermediniz?! Nerimanın bildirdiyine göre, Mahire iyul ayının 25-de itgin düşüb. Demek, heyat yoldaşınız qadının cesedini iki gün gizledenden sonra polise xeber vermek qerarına gelib. Mahir de, Nerimanı daha da qorxutmaq üçün, bacısının öldüyü tarixde, yeni iyulun 23-de ilk olaraq qızınız Nigarı, daha sonra ise…
- Kifayetdir… – o, ağlamsınaraq sözümü kesib, zirzeminin yarıaçıq qapısına baxdı – Men artıq bu evden qorxuram. Burada yaşaya bilmerem…
- Haqlısınız. Kim olsa, bu cür davranardı. Evin satılmasında size kömek ederem… – qorxmuş qadına teselli verdim – Bu vaxt erzinde de, eger isteyirsinizse, Lale ile bizde qala bilersiniz…
Minare xanım çetinlikle gülümsünerek teşekkür edib, evden bezi eşyalar götüreceyi üçün, gözlemeyimi xahiş etdi. Fürsetden istifade edib, pillekenleri aşağı düşerek, bağa keçdim ve buradakı böyük xurma ağacına söykendim. Bu an, yayın bu qızmar güneşli havasında içime soyuq yağış kimi yağan sevinc hissinin belke de yegane bir sebebi var idi: İllerdir vicdan ezabından gecesini-gündüzüne satan Ziver xalaya baş verenleri detalları ile danışa bilmesem de, eslinde Mahirenin Nerimana xeyanet etmediyini söyleyerek, qadının çiyinlerindeki bu yükü götürecekdim… Amma bu uzun cümlenin sonuna qoyduğum cesaretli "nida”nın da ehvalımı müsbet istiqametde deyişdiyini qeyd etmeliyem. "Doğrudanmı, men bu cür çetin işin öhdesinden gele bildim?! – deye ağır-ağır düşündüm – Yoxsa bu, yatmağı özünden çox seven bir insanın gördüyü növbeti bir yuxu idi?!” Başımı azca yuxarı qaldırıb, mavi semaya baxdım ve her iki elimle xurma ağacına toxundum. Yox, eger neyinse varlığı sende eminlik yaradırsa demek, gerçeklik çekide daha

<< 1 ... 11 12 [13] 14 >>