Görüşdüm, – derhal cavab verdim – amma bu görüş menim fikirlerimi daha da qarışdırdı.
- Niye ki?
- Men MirHemidin bu işde elinin olduğunu düşünürdüm. Ona göre de onun yanına getmişdim. Men onun otağına giren kimi, kişi stolun üzerindeki kiçik güzgünü mene teref çevirdi ve gelişimin sebebini soruşdu. Men onun bu güzgü jestini anlamadım ve Mahirenin fotoşeklini görücüye uzadaraq, qadını bibim qızı kimi teqdim edib, onun haqqında bir bilgi vermesini istedim. O ise, müxtelif fendler edib, gözlerini qapadı ve bir qeder sonra bayaqkı güzgünü özüne teref çevirerek, menim "ne gördünüz?” – sualıma, sadece "qaranlıq” – deye cavab verdi. O, menimle danışmaq istemedi, çünki eslinde bu cür fırıldaqlara inanmadığımı anlamışdı. Hemin an bunu nece anladığını başa düşmesem de, sonradan mene melum oldu ki, böyük ehtimalla görücüye bu haqda melumat ötüren, mene teref çevirdiyi müemmalı güzgü imiş…
- Bes o, Mahire haqqında başqa heç ne demedi?
- Ele menim fikirlerimi qarışdıran da, bu oldu… Mene sadece maraqlı idi ki, MirHemid Mahirenin fotoşeklini görerken, buna nece reaksiya verecek?! O ise, kifayet qeder soyuqqanlı davrandı.
- Ne olsun ki? Bu, o demek deyil ki, onlar elbir deyil…
- Tebii ki, men de o cür düşündüm, amma görücü menim son sualıma da maraqlı cavab verdi.
O, menim "Bibim qızı yaşayır?” – sualımı, "Beli, yaşayır. Buna emin ola bilersiniz…” – deye cavablandırdı. Mentiqle düşünende ise söylemek olar ki, eger onlar elbir olsalar, o, mütleq Mahirenin öldüyünü demeli idi.
- Bele çıxır ki, MirHemid günahsızdır?
- Bunu da bir azdan bileceksiniz. – yene de ardıcıllığı pozmadım – Hemin gün men Bakıya yola düşdüm ve Senuber xanımın menzilini derhal tapdım. Onlar doğrudan da Mahirenin atasıgil ile qonşu idiler. Bu eslinde çox böyük bir uğur sayılsa da, növbeti şanssızlığa da Bakıda rast geldim. Senuber xanım hemin axşam gece növbesinde olduğundan, evde yox idi. Bele olan halda da, men onun qızı Lemanla danışmaq mecburiyyetinde qaldım. Leman mene qadının ümumi ailesinden

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 ... 14 >>