Gerginliyi en yüksek seviyyede olan Anar, Zöhre xanımla eve yollandılar.15-20 deqiqe sükut içinde hereket etdikden sonra Zöhre xanım dillendi:
-Men uşağı bele asanlıqla öldüreceyini düşünmezdim..
Anar ellerinin sükanı tuta bilmediyini hiss edib, maşını saxladı.Sonra Zöhre xanıma dedi:
-Men onu öldürdüm?Onu öldürmek teklifini sen vermişdin.Hetta biz onu basdıranda senin gözünden bir damlada yaş axmadı.Onu men yox, biz öldürdük!
Anar sözünü dedikden sonra Zöhre xanım qeh-qehe çekib güldü.Bu gülüş onsuzda gergin olan Anarın, damarına basırdı sanki.Bir neçe saniyenin içinde Anar maşından düşüb, yük yerini açdı.Ve birden, Zöhre xanımın qapısı açıldı...
Bir neçe deqiqelik sükutdan sonra, Anar meyidi ve baltaı yoldan 25-30 metr kenara apardı.Sonra qayıdın maşına mindi.Uşağı basdırdıqları yere teref sürdü.Gedib uşağın çoxdan boğulub, öldüyünü gördü.O ne edeceyini bilmirdi.
Şahmat oynamağa yeni başlayanlar hemişe " piyadalar adi daşlardır, onları itirkesde olar.Esas böyük gedişli daşlardır” mentiqi ile oynayırlar.Ve müeyyen qeder vaxtdan sonra, onlar bu cür oyun taktikasının yalnış olduğunu anlayırlar.Anar atlarını, fillerini, toplarını ve s. Itirdi bir neçe saat erefesinde.Sırada şah gelirdi.Lakin piyadalarını ise, o 4 il qabaq itirmişdi.Anarın piyadaları, onun şexsiyyeti, kişiliyi, insanlığı, vicdanı ve hökmü idi.Bunları itirdikden sonra geri qalan boş vücud olur.Boş vücudun ise, itirecek heç neyi yoxdur.O böyük hemleler edib, böyük meğlubiyyetlerle üzleşir...
Anar geri qayıdıb, maşınına eyleşdi.Şeher istiqametinde böyük süretle hereket etmeye başladı.Yol boyu onu hansısa "elin” boğduğunu, övladının çığırtılarının qulağına geldiyini, Zöhre xanımı baltalayarken onun gözlerinde olan ifadeyle, semanın ona baxdığını tesevvür eden Anar, qeyri ixtiyari olaraq süreti bir azda artırdı.Şehere çatdığı zaman yolu keçmek isteyen bir aileni böyük süretle vurdu.Maşından düşüb, vurduğu aileye teref yaxınlaşdı.Damarında qanı donmuş Anar, gözlerine inana bilmirdi.Onun bir anda mehv

[1] 2 >>