yere buraxan deyilem. Seni neçe il gözlemişem.

- Axı anam ve atam narahat olacaqlar.

- Hava qaralır, menim balam. Bu gün burada qal. Valideynlerine
zeng et, men özüm onlarla danışacağam. Sen get gündeliyi oxu ve heç
neden narahat olma.

Zehra nene Sonanın valideynlerine zeng edib onları öz şirin dili
ile dile tutmağı bacardı. Onlar Sonanın gece orda qalmasına icaze
verdiler. Sona anasının gündeliyini oxumaq üçün yan otağa çekildi.

Gündeliyi açaraq oxumağa başladı.






- " Salam, menim gözel qızım. Bilirdim, geleceksen. Seni çox
gözleyirdim. Ancaq xesteliyim meni artıq çox yormuşdu. Bilirdim, sen
gelende artıq heyatda olmayacağam. Seni öpüb, qoxlayıb, bağrıma basmağı
çox isterdim. Bağışla meni, qızım. Bilirem, ilk sualın "niye meni
atmısan?” olacaq. Mene senin öldüyünü demişdiler...

Atan çox gözel insan idi. Onunla uzaq qohum idik. Onunla ilk defe
ad günümde tanış oldum. Hemin gün iyirmi yaşım tamam olurdu. Ne qeder
böyüsem de atam mene "balaca qızım” deyerdi. Hem de evin yegane övladı
idim. Çox qohumu tanımadığım üçün atam meni onlarla tanış etmek istedi.
Sonda ise Zaura yaxınlaşdıq.

- Qızım, bax bu Zaurdur, çox uzaq qohumuq amma, Zaurun atası yaxın dostum idi.

Ad günü şenliyi artıq bitmişdi. Men de öz otağımda oturub mene
verilen hediyyelere baxırdım. Onların arasında diqqetimi bir hediyye
çekdi. Diger hediyyelerden çox ferqlenirdi, belke de mene ferqli
gelmişdi. Üstünde "Gülsüm xanıma sevgilerle” sonda ise "Hörmetle Zaur”
yazılmışdı. Hediyyeni açdıqda içinde gündelik gördüm. Beli, senin indi
oxuduğun gündelik atanın mene hediyyesidir.

Zaurun özünden on yaş böyük bacısı var idi. Onun haqqında çox eşitmişdim. Eşitdiklerim ise heç de ürek açan deyildi.

Bir gün atam eve sevincek gelerek mene şad xeberi olduğunu dedi. Atamın bu sevincinin sebebi mene çox maraqlı idi.

- Gel yanıma, menim balaca qızım.

- Ata, ne olub? Ne şad xeberdi ele?

- Qızım, Zaur yadındadır?

-

<< 1 [2] 3 4 >>