ve anındaca maşın gözden itdi.

- Babacan?! Atam teeccüble dedi.

- Ata, men qızımı tapmalıyam.

- Qızım, sakit ol, qızdırman teze düşüb. Sakitleş, menim balam.

Anamla atam ne qeder meni sakit etmeye çalışsalar da, men eyni sözü tekrarlayırdım.”Qızımı tapmalıyam”. Ancaq nece tapacaqdım? Senin harada olduğunu bilmirdim.

Sona gündeliyi oxuya-oxuya göz yaşlarına hakim ola bilmirdi. Birden qapıya kiminse yaxınlaşdığını eşidib göz yaşlarını sildi. Bu Cemil idi. Qapını yavaşca döyüb içeri girmek üçün icaze aldı.

- Buyur, Cemil. Ne isteyirdin?

- Heç sadece telefonunu otaqda unutmuşdun, seherden zeng çalır. Cemil telefonu Sonaya vererek otaqdan çıxdı. Sona telefona baxaraq Anarın ona üç defe zeng etdiyini gördü. Bir neçe deqiqe keçdikden sonra telefon yene zeng çalmağa başlayır. Sona telefona baxaraq zeng edenin Anar olduğunu görür. Bir az fikirleşenden sonra cavab vermek qerarına gelir.



- Alo, eşidirem.

- Slam, Sona necesen?

- Salam, Anar. Ne isteyirdin?

- Sona, meni bağışla. Bilirsen menim anam..



Sona Anarın sözünü keserek:

- Anar, men sene qulaq asdım, indi sen mene qulaq as. Ananın meni sevmediyini bilirem. Her şeyi ananın üstüne atma. Sende de günah var. Meni sevseydin, ananı dile getirmeyi bacarardın. Bir de men öz doğma ailemi tapdım. Daha mene zeng eleme.



- Sona, xahiş edirem mene qulaq as. Alo, Sona.. Sona?



Sona artıq sözünü deyib telefonunu söndürmüşdü. Yeniden anasının gündeliyini eline alaraq oxumağa başladı.

"Bibinin hara getdiyini bilmirdim. Evlerine gedende orada başqa adamların yaşadığını gördüm. Bibin evi satmışdı. Ona göre de senin harada olduğunu bilmirdim. Seni tapmaq üçün elimden geleni etdim, ancaq her şey boşuna idi. Atam da ne qeder çalışdısa da, axtarışlar heç bir netice vermedi. Bibin yerli-dibli yoxa çıxmışdı.



Seni heç vaxt unutmadım, qızım. Bilirdim, gec-tez meni tapacaqsan. Ümid edirem bütün suallarına cavab tapa bildin. Seni çox isteyirem, gözel balam.

Sona gündeliyi

<< 1 [2] 3 4 5 >>