…Artıq son kursda idim. Ailede sorunlar yaşamağa başladıq. Menim oxumağımı problem edirdiler. Teze evlenende yoldaşım mene dayaq olurdu, qoruyurdu, heç kimin ayağına vermirdi. Anası neyise mene göre dillenende: "besdir, imkan ver yaşayaq”- deyirdi. Sonralar bunun g

et-gede itdiyini hiss edirdim. Oxumağımı istemirdiler, anam geldi yalvar-yapışla razı saldı. Qızıllarını satıb meni universitete yola salan anama yene de derd

vermiş olurdum. Qaynanamgil de her şeyi anamın üstüne atmışdı, yoldaşıma bele pul vermirdiler ki, get Nezrinin anası versin, oxutsun. 4-cü kursda praktikam oldu.

Men gede bilmedim, anam neyi var, neyi yox satdı ki, praktikadan olan qiymetlerimi yazdırsın. Derse Nihatla getmişdim, Ruslana menim

ere getdiyimi demişdiler,

amma inanmamışdı. Meni görende çevrilib diqqetle baxdı. Gözünü yayındıranda baxdım ki, gözünden yaş axır. O an, ele bil, üreyime bıçaq saplandı. Ve belece 15 gün derse gedir, 15 gün er evine qayıdır, pul hesabına birteher 4-cü kursu başa vurmağa telesirdim.

Çünki oxumağım üçün bütün yükümü anam çekirdi.

Bir gün dersde Ruslan üzüme baxırdı, yanında keçmek isteyende: "meni niye atdın, senin sevgin bu idi?” –dedi. Sanki başıma bir qaynar qazan su töküldü. Ona sadece bu sözleri dedim: "Sen menden hesab soracaq en son insansan. Son defe yalvardım sene, nişan ele, illerle gözleyim dedim. Sen ise cavabında meni yerden-yere vurdun. İndi get, pulun olanda evlenersen!”

Fevral ayı idi. Qızıma hamile olduğumu öyrendim. Çox çetin hamilelik keçirirdim. Derslerde gücle otururdum. Ruslan da siqarete başlamışdı. Meni görende nifretle baxırdı. Bir defe kitabxanada Ruslanla çox yaxın olan qrup yoldaşı Anarı gördüm, mene: "Ruslan seni çox sevirdi,

amma tek oğul idi, başa düşmelisen, alınmırdı”-dedi. Men ise bunun behane olduğunu, indiki heyat yoldaşımın da evin tek oğlu olduğunu deyib uzaqlaşdım.

Yoldaşım esger getdi. Yanımda olanda, qaynanam mene zülm etse de, çox ireli gede bilmirdi, Nihat cavanını verirdi. Artıq Nihat

[1] 2 3 4 >>