gedenden sonra qaynanamın da

eli-qolu açılmışdı. Her fürsetde meni incidirdi. Nihat

esger geden gün nenem rehmete getdi. Bir müddet sonra Nihatın emisi rehmete getdi, hüzüre anam da gelmişdi. Hamileliyimi çetin keçirirdim, yoldaşım güc-bela ile anamın meni özü ile aparmağına icaze verdi. Çünki Nihat bizim rayona yaxın bölgede esgerlikde idi. Anam tez-tez yanına gedirdi. Dayılarım şenbe ve bazar günleri Nihatı öz evlerine aparır, istirahetini temin edirdiler.

Oktyabr ayı idi. Sancım başlamışdı. Qaynanam rayonda adlı-sanlı hekimlerin olmağına baxmayaraq meni, neçe xestenin şikayetçi olduğu bir hekimin yanına apardı. Gece 04:00-da qızım dünyaya geldi. Çox çetin doğum olmuşdu. Qanaxmam dayanmırdı. Bir müddet özümde olmamışam, saatlar sonra ayılanda hekim "nezir demişdim” deyerek sevinmişdi. Qızımın adını Fatime qoydular. Anam da gelmişdi. Yazıq anam, nevesi olduğu üçün sevinir, menim üçün ise çox qorxmuşdu.

Qaynanam qarda yıxılmış, beli ezilmişdi. Bir müddet yataq rejiminde olmalı idi. Qızım ise çox ağlağan uşaq idi. Derdini bilmirdim, bütün gün ağlayırdı. Bir gücle hem qaynanama baxır. Hem de uşağı saxlayırdım. Fatimenin ağlamağı meni qorxudurdu. Baldızıma yalvardım ki,

gelib anası ile qalsın, uşağı İrana hekime aparım. Bele çox narahatam. Çox çetinlikle de olsa razılaşdılar. Qızımı hekime apardım. Ciddi bir sorunu çıxmadı, hamilelikde

eseb ve stressden uşaqda esebilik var dediler. Geri qayıtdıq. Bu bir hefteni her gün başıma vururdular ki, xeste arvadı atıb getmisen.

Yayda yoldaşım esgerlikden geldi. Nihatı sevmesem de, ona

hörmet edirim. Hemişe düşünürdüm ki, tehsillidir, ikimiz de çalışarıq, evi de var, normal yaşantımızı qurarıq. Amma heç de fikirleşdiyim kimi olmadı. Nihat gelenden beri iş tapa bilmirdi. Tez-tez esebileşirdi, siqaret çekmeye alude olmuşdu. Orda-burda keçeri işler görürdü. Bir

az sonra maşın alıb taksi sürücüsü kimi çalışmağa başladı. Ona, imtahan verib öz ixtisası üzre işe düzelmeyini çox desem de, meni eşitmirdi.

<< 1 [2] 3 4 >>