dediler böyreyinde problem var. Müaliceler yazıldı, yazıq anam elinde-ovucunda olanları toplayıb hekimlere, müalicelere xercledi.

Heç bir ferq olmadı, yoldaşıma xeber edib veziyyeti danışdım, Bakıya hekime aparaq dedim. Nihat gelib bizi öz rayonlarına qaytardı. Uşaqların öz hekimi vardı, onun yanına apardıq. Hekim balamı- Ömerimi uzadıb müayine etdi ve dönüb üzümüze baxaraq: "bu uşaq ölür, siz hele yatmısınız” –dedi. Dünya başıma firlandı, artıq hekimin ne dediyini duymurdum. Hekim yoldaşıma, derhal

gönderiş alıb Bakıya xestexanaya getmeyimizi söyledi. Gönderiş alıb, Bakıya yola düşdük. Bakıdakı xestexanada xalam qızı ve xalam oğlu cerrah idiler. Onlara zeng etdim,

veziyyeti anlatdım. Çatan kimi uşağı reanimasiyaya aldılar, analizleri götürüldü. Analiz cavabları çıxana qeder rayondakı hekim zeng etdi ki, ya qan xesteliyidir, ya brusellyozdur. Dua edin ki, brusellyoz olsun, qan xesteliyi olsa uşaq yaşamaz dedi…

Hekimler xestexanada qalmağımızı söylediler. Bunu eşiden qaynanam pulumuz yoxdur deyib narazılıq etdi. Dövlet xestexanası idi, heç neye mehel qoymadan tek

balamı düşünürdüm. Bir hefte sonra analiz cavabları çıxdı, brusellyoz xesteliyi olduğu aşkarlandı. Ağartı mehsullarından mikrob keçibmiş. Balamın orqanlarında şişme gedirmiş, gec geldiyimize göre hekim bizi mezemmet edirdi. Balamın sağalacağını soruşanda

mene yaxşı olacaq deyib, arxamı çevirende uşaq yaşamaz dediklerini duyurdum. Bütün orqanlarında böyüme gedirdi. Tek Allaha sığındım, bu güne qeder tek dayağım O olmuşdu, yene olacaqdı, mene bala dağı çekdirmezdi Allahım…

Aylarla xestexanada yatıq oğlumla. Bir yere gede bilmirdim, çimmeye şerait yox idi, natemizlikden derimde xestelikler yaranmışdı, çirkden saçlarım kökünden qopub tökülürdü. Heç ne vecime deyildi, bir tek balamın sağalmağını gözleyirdim. Oğlumun hekimine ölene qeder minnetdar olacaqdım, balama çox diqqetli yanaşırdı, müalicede irelileyiş vardı. Orqanların şişkinliyi çekilir,

yığılırdı. Bize dayımgil yemek gönderir,

<< 1 [2] 3 >>