dadı ile yeye bilmek ixtiyarım yoxdursa, döyülüb söyülüremse, xestelenende bir maraqlananım olmursa, men, o ailede

ne sebebe oturmalı ve dözmeliyem?!

Dayılarımın yoldaşları nece tesir etdilerse dayılarım meni borclu çıxardılar. Sen deme, bunların derdi men deyilmişem, men boşansam öz qızlarının adını çeken olmayacaq deye düşünüb, bele edibler. Rayonda hamı deyecek ki, bibilerinin taleyi bele, bibi qızının bexti bele, bunlardan arvad olmaz-deyib bunlara yaxın düşen olmazmış…

Uşaqlar ağladı, ataları ile danışmaq istediler, zeng etdim danışdılar, sora menimle danışdı. Ata-anamdan üzr istemeyince gelib seni getirmeyecem dedi. Men ise üzr istemeli olduğum situatsiyanı soruşdum. Hansı terbiyesizliyimin müqabilinde üzr istemeli idim? Hele

anamgile gelmemişden bir gün evvel qaynanam

başladı ki, evde pulum itib. Mene dedi ki, sen oğurlamısan. Sonra geldi ki, başqa yere qoymuşam, ağlımdan çıxıb.

Bu qaynanadan men niye üzr isteyim? Nihata: "men günahkaramsa Allah meni cezalandıracaq, üzr de istemeyecem, gelmirsen lap yaxşı, get boşanma erizesi ver”-dedim. "Yaxşı!”-deyib telefonu qapatdı.

Günler keçdi, bir gece Nihat mesaj yazdı ki, darıxıram,

seni isteyirem, yastıqdan Ömerin qoxusu gelir, qala bilmirem. Gel barışaq. Böyükleri ile gelmeyini, şertlerim olduğunu dedim. Atası ile geldiler, bizimde böyükler

toplanıb meni yeniden aileme qaytardılar. Bunlar da bizi götürüb qayıtdılar. Gelen kimi qaynanam yene sözleri

ile iynelemeye başladı. "Ağlın başına geldi?” deyende "deli deyildim ki!” deyib otağıma keçdim. Artıq fikir vermirdim, adileşmişdi menim üçün… Sonra kartdakı pulları soruşdu, men de uşaqların müalicesine xerclediyimi dedim. Oğlum sağalmışdı, qızımın da gözünü müalicesini yazdırmışdım, yaxşı ki, tez üstüne düşmüşem, eks halda qızımın gözü çep olacaqdı. Balalarıma

xatir her şeye dözmeye mecbur oldum.

Hemin il rayonun kend mektebinde ibtidai sinif ve riyaziyyat üzre bir illik boş yer var idi. Maarifden çağırdılar, baldızımla getdik.

<< 1 [2] 3 >>