xesteliyi tapmışdı ve hem de emeliyyat olunub qadınlığı götürülmüşdü. Ona ezab verdiyim üçün utanırdım, vicdanım narahat idi. Mekteble bir illik müqavilem

bitti, şagirdlerimle vidalaşmalı oldum. İmtahan verdim, baldızım da imtahan vermişdi, men ev işlerinden vaxt eleyib hazırlaşa bilmemişdim, qebul olunmadım, Arzu ise ucqar bir kendde işe qebul olundu. Arzu hele maaş almamışdı, qaynanam deyinirdi ki, uşaqlarınla menim qızımın qazancını yeyirsiniz.

Erim qazancını getirib anasına verirdi, men uşaqlara

nese al deyende qışqırır, deyinirdiler. Arzu, mene defelerle sen tanımadığın oğlana qaçmısan, men heç vaxt elemerem deyib meni sancırdı. Onun gizli işlerinden

xeberim var idi, amma maraqlanmırdım. Mektebde adı

hallanan oğlan bunu şantaj edir, gece görüşlerine çağırır, hetta döyürdü. Bunların hamısını bilirdim. Arzu cana yığılsa da, sesini çıxara bilmirdi.

Baldızım girdiyi bu çirkabdan qurtulmaq üçün odnoklassnik sosial şebekesinde bir dul kişi ile tanış oldu. Rossiyada yaşayan bu kişinin evine, varına aldanıb bununla qaçdı. Qaynanam deliye döndü, bunlar bilet alıb getdiler, Rossiyaya çatanda qoşulub qaçdığı adama "stop” vuruldu, mecbur geri döndüler. Arzu özünü yere vururumuş ki, men geriye qayıda bilmerem, ata-anamın üzüne baxa

bilmeyecem. Eslinde, derdi ata-anası deyildi, mene

dediklerine göre diligödek olacağını bilirdi. Qayıtdılar geriye, ona ürek-direk verdim, özü dili ile dedi ki, men bele arzulamamışdım.

Men de

heyatımı bele arzulamamışdım…

Qaynanam şeker oldu, uşaqlarımdan gizletdiyi yeyeceklere indi özü hesret qalmışdı. Qaynatamın mene şille vuran eli ise qızının bu haqq-hesabından sonra iflic oldu, sağ terefi işlemir. Arzugil kende qayıdıb orada yaşamağa başladılar. İndi hamiledir, tam bir kend heyatı yaşayır, deli olur ki, men burda yaşaya bilmirem, bu ne bela idi düşdüm. Rossiya eşqi kendle evez olundu…

Nihat ise artıq eve hallı gelir, ağzımı açan kimi meni

döyürdü. Sonradan bildim ki, neşe çekir ve qumar oynayıb

<< 1 [2] 3 4 >>