qeder maraqlandığım özüme bele melum deyildi. Onun siması mene tanış gelirdi deyesen sadece bunu isbatlamağa çalışırdım.
-O xanım seher çıxarken burda eşyasını unudub onu qaytaracam.
-Siz narahat olmayın verin men göndererem.
Bu adam özünü kim hesab edirdi ki, menim işlerime bu qeder müdaxile edir. Bu düşünce ile qarşımda oturan adama nece eseble baxmışdımsa, onun gözlük arxasından gözlerini qıyıb qaşlarını oynatdığını görünce özümü ele alaraq baxışlarımı çevirdim.
-...... ünvanda "MUTLU" gül salonu.
Müdür beyin cavabından sonra iclası yekunlaşdırıb nenemin otağına geldim.
-Sultanım aşağıda maşın ve sürücü seni gözleyir. Evede xadime göndermişem narahat olma temizlik ve yemek işini onlar hell edecek. Sen rahat rahat qohumlarını görmeye gede bilersen.
-Can balam çox sağol. Keşge sende gelesen belke qohumlarda qeşeng qız var.
-Nene dedim düşünecem demedim indi evlenirem.... Hem senle gelib sizin söhbet adı altında qırdığınız qeybetleri dinleyecek enerjim,tessüf ki yoxdu.
-Edebsiz köpeyoğlu meni qeybet qıran görmüsen heç?
-Sen hara qeybet hara.
Sözümü dedikden sonra dayana bilmeyib qeh qeheler ile gülmeye başladım. Nenem penceyini geyinib mene göz süzdürerek otaqdan çıxdı.....
Otelden ayrılıb maşına eyleşerek şeheri gezmeye başladım. Bakı çox deyişmişdi, çox gözelleşmişdi. Bir qeder gezdikden sonra maşını "MUTLU" gül salonundan bir az aralıda saxladım. Başımı sükana söykeyib düşünmeye başladım. Men burda neynirem? Ne işim var? Bu axmaqlıqdı, qızın qarşısına keçsem ne deyecem? Seni harda görmüşem? Yox yox bu düzgün deyil belkede benzetmişem kimese. Maşını işe salıb getmek isterken biran fikrim yayındı ve önümde hemin qızı görüb tez eyleci basdım ve aşağı enib ireli qaçdım.
-Neoldu?..... Yaxşısız?
Esebi gözlerini üzüme zilledikde onu tanımışdım. 7 il evvel düşüncelerimi esir alan balaca qız.
-Siz?.....
Cox gec yazilir
maraqli hekayedi. mumkun qeder tez yazilsa kaw ki
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç