sürücüye ünvanı deyerem o seni aparar.
-Oğlum özün gelerdin, özün danışardın.
-Müdür xanımdır nene. Narahat olma ne istesen deyersen.
-Yaxşı balam.
-Menim sabah vacib işlerim var nenecan tez yatacam men. Gecen xeyre.
-Gecen xeyre menim balam.
Nenemi öpdükden sonra otağa qalxdım. Nenemi tek göndermek düzgün qerar idi çünki Mehseti ağlımı çox meşğul edirdi. Onu bir daha görmesem her şey unudulub gedecekdi. Ele bu düşünce ile yuxuya daldım.....
Mehseti.
Sayifi eve getirerken yol boyu Qabilin baxışlarını düşünürdüm. Nedense onun meni zeif biri olaraq düşünmesini istemirdim. Eve geldiyimiz zaman Şefiqe anaya bir şey belli etmemek istesemde daha sonra bu fikrimden daşınıb herşeyi danışmağa qerar verdim. Oğlu ile bağlı heqiqeti ondan gizletmeyim esl axmaqlıq idi. Üstelik bugün Sayifi orda, polis merkezinde görmeyim meni çox incitmişdi. Onu, 5 yaşlı körpeni atasının günahlarından qoruya bilmemişdim.
-Sayif doydunsa keç otağına oyna ağıllı balam.
-Yaxşı ana.
Sayif çıxdıqdan sonra üzümü Şefiqe anaya tutub her şeyi en başından olduğu kimi danışdım. Şefiqe ana başına döye döye göz yaşlarına boğuldu.
-Ana gizletdiyim üçün meni bağışlayın, Babek qayıdar ve her şeyin yalan olduğunu deyer ümidi ile demek istemirdim amma bugün olanlar meni mecbur etdi çünki bu hal son olmayacaq, tez tez tekrarlanacaq.
-Ne deyim bilmirem..... Men harda sehv eledim? Oğlumu düzgün yetişdirmeyi bacara bilmedim.
-Ana ne ağlamağın ne de özünüzü günahlandırmağın heç bir faydası yoxdu.
-Başqa elimden ne gelir? Didergin oğlumamı yanım, senemi yanım yoxsa içerideki günahsız körpeyemi?
Şefiqe anaya teselli olacaq tek sözüm yox idi, sakitce qalxıb otağıma keçdim. Bu an desteye, aileme çox ehtiyacım var idi. Lazımi nömreni yığıb telefonu qulağıma yaxınlaşdırdım.
-Alo.
Qarşı terefden 4 ildi hesret qaldığım sesi eşidib tutulsamda, özümü ele alaraq dillendim.
-Qaqaş....
Qardaşım Azada tek kelime deyib göz yaşlarına boğuldum.....

<< 1 ... 3 4 [5]