Avropada yashamaga can atdigindan ora kocduler. Valideynlerimin her ikisi cox karyeristdir, amma yene de onlari cox sevirem. Hele onlar Bakida yashayarken, menim gunumun ekser hissesi nenemgilde kecerdi. Nenemgilin evi emim ve bibim ushaqlari ile hayli-kuylu oldugundan, burda olmagi cox severdim. Anamgil Moskvaya gedende meni de aparmaq isteseler, men getmemishdim, hem de nenem onlarla qalmagima, ozunun sozuyle desem, "qoca yashlarinda onlara hayan olmagima” israr etdiyinden, anamgil cetinlikle de olsa, meni Bakida saxlamaga icaze vermishdiler. Baxmayaraq ki, valideynlerimle cox az-az gorushurdum (ilde 2-3 defe onlar bura, 1-2 defe tetillerde de men Moskavaya, daha sonra ise Frankfurta gedirdim), lakin onlarin meni cox sevdiklerini bilirem, men de onlari cox sevirem. Anamla az-az gorushmeyime baxmayaraq, aramiz cox yaxsidir, istenilen problemimi onla her zaman rahat bolushmushem. Hem de bu qeder ishlemeklerinin de mene gore oldugunu bilirdim. Ne valideynlerim, ne de nenemgil hec bir zaman menim ne maddi, ne de menevi hansisa cetinlik cekmelerime icaze vermeyibler. Valideynlerimden uzaq boyumek de menim xasiyyetimi mohkemlendirib, indi cox deyer verdiyim serbestliyi oyredib mene.
Bayaq dediyim kimi, Rufati hele ushaqliqdan taniyiram. Analarimiz cox yaxin refiqe idiler, aile qurmamishdan evvel eyni kucede yashayiblar, eyni zamanda da Merdekanda bagda hasar qonshumuzdular. Rufat menden 8 yash boyukdur. Mektebi Bakida bitirmish, ailesi onu tehsil ucun Nyu-Yorka gondermishdiler. O zamanlar dovletin teqaud programi yoxdu, orda hansisa bir universite qebul olmaq cox cetin, eyni zamanda cox bahali idi. Lakin Rufat cox agilli idi, bu sebebden rahatliqla orda computer science (kompyuter elmleri) fakultesi uzre universitet daxil olmush, scholarship (stipendiya) almishdi. Belelikle, ailesine de maddi baximdan cox yuk dushmemishdi. Esya xalanin (Rufatin anasi; adi Esmira olsa da, biz daima qisaldilmish shekilde onu Esya deye cagirardiq) sevinci yere-goye sigmirdi, her defe

<< 1 2 3 [4] 5 >>