boyukdu, valideynlerim yashinin azligina baxmayaraq, onu mudrik hesab edirdiler.sozlerine qulaq verirdiler. Buna gore de Bahadur bu sozu ile mubahiseni sona endirmish, men de minnetdar baxishlarla ona teshekkur etmishdim. Bahadura olan hormetim bire on artmishdi.
Bu sohbetden sonra anamgil sakitleshmishdi, rahat-rahat repetitor hazirlqlarina getsem, qabiliyyet imtahanina hazirlashsam da, arada bir anam "heyf, hemishe seni cerrah gormek isteyirdim” kommentlerinden qalmirdi, amma ele komment olaraq da qalir, daha derine getmirdi.
Rufatdan xeberleri ancaq Esya xala vasitesile alirdim. Hele ki, evlenmek planlarini anasina bildirmemishdi, birlikde oldugu girlfriend haqqinda danishmishdi, amma munasibetlerinin daha ciddi oldugunu nedense dememsihdi. Mene cox maraqli idi ki, goren niye? Monikanin valideynleri ile tanishmishdi, demeli, mesele mutleq ciddiliye dogru getmelidi. Bu il yay ayinda da Bakiya gelmeyecekdi; guya ishleri cox imish. Axmaq…
Onun haqqinda axmaq desem de, esl axmaq men idim. Bakiya gelenden beri de onun haqqinda fikirleshmeye, xeyallara qurmaga davam edirdim. Hele de ona olan arzularimdan el cekmemishdim.
Belelikle, aradan 2 ay otmush, imtahanlari vermish ve universitet qebul olmushdum. Universitet illerim haqqinda cox danishmaq istemirem. Xirda-para hadiseler olsa da, ilk vaxtlar Rufatla bagli xususi bir progress yoxdu. Universitetin ilk 3 ili adi kecmishdi. Duzu, dersler menim gozlediyim kimi deyildi daha maraqsizdi, ne muellimlerde, ne de telebelerde maraq gormurdum. Bu sebebden de, men de derslere istediyim maragi gostermirdim. O vaxt nenemle babami tek qoymamaq ucun Bakiya qayitmishdim, retrospektiv baxanda, hereketimin o qeder de rasional olmamasini basha dushurdum. Gerek Ketigilin teklifini qebul eder, Amerikada qalardim. Artiq bash vermish hadiselere gore peshmaciliq hissi kecirmemek ucun, ozume ish tapmishdim. Dersde olmasa da, hec olmasa ish vasitesile ozumu inkishaf etdire bilerdim. Elece de 2 il dalbadal yayda Frankfurta 1.5 ayliq

<< 1 [2] 3 4 5 >>