incesenetle meshgul olan xeyli insan vardi, yaxin dostlarimdan biri Vadim ressamdi, yari-professional shekilde fealiyyet gosterirdi, bezi eserleri muxtelif sergilerde numayish olunmushdu hetta. Portretler onda xususi yaxshi alinirdi. Babamin 3 oglu, 1 qizi vardi, ailesine de cox bagli bir insan idi. Bu sebebden son yeni ilde butun aile bir yerde olanda cekdirdiyimiz fotoshekli Vadime vermish, bizim ucun aile portreti cekmesini xahish etmishdim. Sonda babam-nenem, emilerim, bibim, onlarin yoldashlari, ushaqlari, valideynlerimle menim oldugum boyuk bir eser ortaya cixmishdi. Eminem ki, babamin ureyinden olacaqdi bu ferqli hediyyem.
Hediyyeni Vadimin studiasindan tehvil aldiqdan sonra, Spa, sonra sac salonu, sonra ise sheherdeki evden qarderobumdan platya secmek ve s. Hazirligim ancaq axsham saat 7-de basha catmishdi. Nenem her 10 deqiqeden bir "Niqulya, nu qde je ti? Vse sobralis, tolko tebya net” (Niqulya, hardasan axi? Hamimiz yigishmishiq, senden bashqa) sozleri ile meni qinaq ateshine tuturdu. "Edu, babulya, skoro budu” (Gelirem, nene, tezlikle olacam) deyib bir az da vaxt qazanirdim.
Umidvaram ki, men bagha catanda Rufat artiq bizde olmush olacaqdi. Yol boyu "uzun yol gelib, birden yorgun oldu, ona gore bize gelmedi” sozleri aglimdan kecse de, bu fikirleri bashimdan qovmaq isteyirdim, ehvalimi korlaya bilmezdim. En azi babama qarshi onun bele bir gununde ona haqsizliq olardi.
Baga catdigimda darvazanin agzi mashinlarla dolu idi. Esya xalagilin mashini oz darvazalarinin agzinda idi, demeli, en azi oz baglarindadilar, Bakida deyiller (Merdekanda onlarla hasar qonshusu idik). Bele olan halda ise, bizde olmaq ehtimallari da xeyli coxdur. Darvazadan iceri girdiyimde adamlarin coxlugundan gozum qaraldi. Qonaqlarin cox olacagini gozlesem de, bu qederini gozlemirdim. Elimdeki yeke paket de etrafa yaxshi baxmagima mane olurdu. Birden uzaqdan onu gordum, cavan qohumlarimizin etrafinda dayanmishdi. O meni gormese de, key kimi ona baxirdim. Meni fikirlerimden Bahadurun

<< 1 [2] 3 4 ... 9 >>