gulur. Cemile, eybi yox, elime dushersen" kimi fikirler kecirdi.
Bir az sonra Rufat ozu bizim desteye yaxinlashdi.
- Niqulya, necesen? seherden yaxinlashmaq isteyirdim senle danishmaga, imkan olmadi.
- Aha, fikir verdim imkanin olmadigini.
- Deyesen, sen de darixmirsan. Seherden etrafinda ne qeder adam var.
- Seninki qeder de olmasa, pis deyil. Darixmaga qoymurlar. Amma Lale yoxdur ki, menali zarafatlari ile bizi de guldursun,- ozumu yigishdirib neytral danishmaga calishsam da, sesimden esebi oldugum hiss olunurdu. Amma, deyesen, Rufat bunu hiss etmemishdi.
Ele bunu demishdim ki, yanimdan kecen qizin qolu mene deydi, elimdeki bokal ustume ashdi. Ag platyamin eteyi qirmizi sherab lekesine bulashmishdi. Bele bir sheyin bashima gelmeyi meni az qala aglatmsishdi. Sevimli platyamin hemishelik xarab olmagi bir yana (bu platyami anam sonuncu ad gunumde bagishlamishdi), Rufatin de yanina biabir olmushdum. O qiz ne qede uzrxahliq etse de, elimde olsa, onu bogacaqdim. Bele bir veziyyetde nishanda qalmagim alinmirdi. Neneme yaxinlashib, veziyyeti dedim, baga qayidirdim. Nenem:
- Gozle, biz de gelek senle. Tek getme.
- Narahat olmayin, siz oturun. Onsuz da ayri-ayri mashinlardayiq. Gedirem men. Poka.
Ele nenemgilden aralanirdim ki, Rufat yene mene yaxinlashdi.
- Baga gedirsense, meni de apar da. Papanin mashinina gelmsihdik. Onlar hele qalmaq isteyirler. Men yoruldum.
Bayaqki incikliyim, esebim tamamile yox olmushdu. Bayaq sherabi ustume dagidan qizin adini bilseydim, seher ona bir buket gul gondererdim. Ureyimde reqs etsem de, uzde:
- Ok, gel gedek.- deyib dayanacaga teref getdik.
Bu nishan gozlediyimden daha maraqli olmushdu.

<< 1 ... 7 8 [9]