defe daha yaxshi kecmishdi, ve seher mutleq uzerime sherab dagidan qizin unvanini oyrenib minnetdarliq elameti olaraq ona gul buketi gonderecekdim.
Novbeti gunler erzinde Rufati demek olar ki, gormemishdim. Gunun ekser hissesi ishde olurdum, axshamlar baga gelende ise (Rufat Amerikadan qayitdiqdan beri daha Bakidaki evimizde qalmirdim, yol meni xeyli yorsa da, "birden yene qarshilashariq" namine her axsham Merdekana gelirdim) balkonda eyleshir, onu uzaqdan bele olsa gormek meni sevindirirdi. Axshamlari Rufat, demek olar ki, bagda tapilmirdi, 3 il burda olmamanin evezini cixirdi sanki. Omrunun yarisindan coxunu Nyu-Yorkda yashasa da, mektebden bezi dostlari ile elaqesi qalmishdi, indi de burda olmagindan istifade edib onlarla gorushurdu. Onu cox az gorsem de, heyatimdan shikayet etmirdim, bele yaxinligimda olmasi, menden 15-20 metr aralida nefes almasi bele mene bes idi. Ne nenemgil, ne de valideynlerim (onlar da Frankfurtdan Bakiya mezuniyyet ucun gelmishdiler) mendeki bu heyecani, Rufati gorende gozlerimin parlamasini hiss etmirdiler. Nenem "ne eceb senden daha Bakida qalmirsan, her gun bagha gelib gedirsen?" sorushduqda "mamagil burdadir, onsuz da ilde 1-2 defe gelirler, onu da ayri kecirmeyek" demishdim, nenem de bu arqumentime inanib sohbeti uzatmamishdi.
Bir defe adetim uzre ishden yene gec cixmishdim. Saat 11 olsa da, Merdekana gedirdim. Darvazamizin qabagina catdiqda taksiden Rufatin endiyini gordum, o da meni gormush, qapinin agzinda meni gozleyirdi.
- Necesen? Coxdandir, gorunmursen? Haradan gelirsen bu saatda?
- Ishden. Bilmirem, niye, amma yayda hami evini temir etmek hevesine gelib, sifarishlerin elinden terpenmek olmur.
- Yaxshidir da, gununu menim kimi bosh kecirmirsen.
- Ailenle kecirdiyin vaxti bosh hesab edirsen?
- Onlari nezerde tutmuram, sadece Nyu-Yorkdan sonra Baki cox maraqsiz gelir.
- Sen de muqayise etdin de.. Nyu-Yorkdan sonra her yer maraqsiz olar, neinki tek Baki.
- Olmusan Nyu-Yorkda?
- Yox, Ketigille bir tetilde gelmek

<< 1 2 3 [4] 5 6 ... 10 >>