qalmishdim. Bashimi bir az da dik tutub, ona yaxinlashdim. Rufat yene gulumsemesine davam edirdi. Axmaq.. Ureyimde "axmaq" desem de, gulumsemek ona cox yarashirdi, bu sebebden yalandan da olsa, hirslene bilmirdim ona.
- Bu ne veziyyetdi?- aciq-ydin uzumdeki murekkebe ishare edirdi.
- Ne olub veziyyetime? Her defe "glamurnaya kuritsa" kimi gorunesi deyilem ki.
- Ushaq ki, ushaq. Sonra da ushaq deyende, inciyirsen.
- Eger yene o movzuya bashlayacaqsansa, cixiram yuxari. Gorursen ki, xoshuma gelmir, xoshun gelir, eseblerime toxunmaqdan?
- OK-OK, esebleshme. Bagda darixirdim, Bakiya getmek isteyirem, dedim belke, sen de gedesen.
Ureyimde reqs edib, "qoy mamadan sorushum, gorum ne deyir?" deyib, mamadan icaze aldim. Saat 9-du, evde gec gelmeyime qarishmasalar da (xususen, yanimda Rufat olacaqdisa) yene heddimi ashmaq istemirdim. Mamamin OK-ni aldiqdan sonra, hazirlashmaq ucun otagima getdim. "Rufat bey, gostererem sene ushaq nece olur" deyib bezenmeye bashlamishdim. Ishe uzumdeki murekkebi silmekle bashladim.
Hazirlanib ashagi endikde, Rufatin gozlerinden "Wow" dediyini hiss eledim, heyranligla mendeki bu tranformasiyaya baxir, men de "eceb olur sene, sen hele cox teeccubleneceksen" deyirdim ureyimde.
- Bir shertle gedirik ki, mashini men sururem.
- Ee, bashlama da, Nigar.
- Ozun bil, onda getmirem,- bilmirem niye, amma tersliyime dushmushdu. Dediyimi eletdirecekdim.
- Yaxshi-yaxshi, bashimin belasi, gel.
1-0 menim xeyrime. Hele cox incidecem seni Rufat.
Rufatla bulvara gelmishdik. Bir az gezdikden sonra, ordaki kafelerin birinde oturub dondurma yeyir, men de hevesle en son baxdigim film haqqinda danishirdim. Birden Rufat eli ile uzumdeki dondurma lekesini sildi,
- Uzune bulashdirmasan olmaz da, bayaq murekkeb, indi de dondurma,- dedi. Rufatin eli uzume deyende, heyecandan elimdeki qashigi yere saldim. Onun dediyi sozlerden cox, etdiyi herekete teeccublenmishdim. Qizarib cugundura oxshayirdim, yeqin.
Rufat ise teeccublenmishe oxshamirdi, sanki, her gun
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç