Bulvarda gezdikce, az da olsa, ozume gelmishdim, bayaqki heyecanim azalmishdi. Bele baxanda, sadece uzumdeki dondurmani silmishdi, bashqa artiq hereket etmemishdi ki, Rufat. Sadece axmaqligim ucbatindan bunu bele ciddi qebul etmishdim. Ozumu aldatmaga ehtiyac yoxdu, Rufat mene qarshi hec ne hiss etmirdi, onun her hereketini de sevgiye yozmagima ehtiyac yoxdu.
Biz gezdikce kulek guclenirdi.
- Darixmisham bu xezri ucun.
- Seni bilmirem, amma men nifret edirem bu kuleye. Iyul ayinda da bele kulek olar?
- Ushuyursen? Isteyirsen, qayidaq?
Biz baghdan cixanda kulek az oldugundan nazik geyinmishdim, indi yay sarafanimda heqiqeten de ushuyurdum.
- Aha, geldek.
Yol boyu Rufat bashina gelen hadiseleri danishdiqca, men gulurdum. Onun etrafinda olmaq nece de rahat idi, omrum boyu bele qalmaga, onla birge yol getmeye hazirdim.
Seherisi gun meni daha boyuk surpriz gozleyirdi. Ish gununun sonuna yaxin telefonuma tanimadigim nomreden zeng geldi. Danishan Rufatdi.
- Nigar, necesen? Ishden gec cixacaqsan?
- Aha, elimde bir az ish var, niye ki?
- Hec, OK, sonra danishariq.
- De axi ne olub.
- Hec, Bakida idim, deyirdim yemeye gedek, bir yerde de qayidariq bagha.
- Menim daha yaxshi bir planim var. Axshama Nino Katamadzenin konsertine 2 biletim var. Qoshulmaq istemirsen?
Yaxin refiqem Sabina ile bu konserte getmeyi coxdan planlayirdiq. Son anda Sabinanin ailevi ishleri cixmish, getmeyi alinmamishdi. Men de anama teklif etsem de, o da refiqesigile qonaq gedeceyinden menle gele bilmirdi. Duzu, aglimdan Rufatu devet etmek kecse de, utanmishdim, etiraz etmeyinden qorxurdum. Indi bir halda ki, o ozu meni devet edir,mence risk edib konsert meselesini ona deye bilerdim.
- Ela olar, haradadir konsert?
- Yashil teatrda.
- OK, onda gorushub bir yerde gederik.
Konsert bashlanana qeder heyecandan yerimde otura bilmirdim, ofis boyu o bosh- bu basha gelir, elimdeki ishi tamamlamaga bele cetinlik cekirdim. Ureyimde coxlu "kash”lar ve "eger”ler olsa da, ozumu bu fikre cox qapdirmaq

[1] 2 3 ... 10 >>