gunden etibaren ozumu yuxuda hesab edirdim. Rufatin boyfriendim olacaghi, ona aid olmaghim- hemishe bunlari arzulamisham, cox vaxt umidsiz olsam da, daxilimde her zaman "bir ses bir gun bunlar reallashacaq” deyirdi. Heqiqeten de, gercekleshmishdi. Axshamlar Rufat meni ishden sonra qarshilayar, birlikde harasa geder, birge vaxt kecirderdik. Duzu, bu gorushler zamani en esas danishan teref men olurdum. Rufat cox vaxt meni dinleyer, arada bir zarafatlar etse de, munasibetimizin esas "quvvesi” mendim, bunu aydin hiss edirdim. Amma dogrusu, o qeder de bu fikri ozume yaxin buraxmirdim. Neticede, Rufat onsuz da coxdanishan biri deyildi, mene baxanda daha yetishkin, agli bashinda idi, ve yashindan, yetishkenliyinden ireli gelen sakit xasiyyeti vardi. Bu sebebden de onun munasibetimizde konservativliyini o qeder de ciddi qebul etmirdim.
Munasibetimiz haqqinda aileme danishmishdiq, Rufat bunu istemishdi. Menden olsa, bir az daha gozleyerdik, daha da emin olduqda onlara xeber ederdik. Amma Rufat evvelceden onlari xeberdar etmeyi ustun tutmushdu, Esya xala bunu eshitdikde heddinden artiq sevinse de (amma duzu gozume ele de teeccublenmish gorunmurdu, yeqin ki, xeberi vardi. Belke Rufata ele bu ideyani veren o idi? Hemin vaxt bu fikir aglimdan kecse de, ehemiyyet vermemishdim), menim anamin, nenemin munasibeti daha quru idi. Sanki bu xebere cox sevinmemishdiler. Hemin axsham anamla balkonda oturub sohbet etmishdik bu haqda.
- Mama, sene baxan demez ki, mene gore cox sevinirsen. Niye bayaq ele reaksiya gosterdin?
- Yox, Niqulya, ne olub ki, reaksiyama?
- Bilmirem, ele bil, Rufatla bir yerde olmagimiza sevinmedin hec.
- Sevinmemek deyil, sadece, o qeder de emin deyilem.
- Niye axi? Ele bilirsen, Rufati sevmirem?
- Onu nece sevdiyini bilirem, hem de bunu bu gun yox, iller evvelceden hiss etmishem.
Demek, o da bilirdi, sadece hec vaxt bildiyini deyib, uzume vurmayib. Qizardigimi hiss edirdim. Anam gulumseyib:
- Ele bilirsen, hiss olunmurdu? Sen ne qeder gizletmeye

<< 1 2 3 [4] 5 6 ... 10 >>