ki, her gun danishsaq da, onuncun cox darixirdim, aramizdaki laptop ekraninin mene bir xeyri yoxdu. Qisha yaxin planlarimiz deyishmishdi, artiq nishanlanmaga qerar verdiyimizden Rufat Bakiya gelecek, burda balaca nishan merasimi duzeldecekdik, yeqin ki, toyumuz da yayda olacaqdi.
Aylar bir-birini evez etmish, noyabr ayinda ad gunumun vaxti catmishdi. Icimden bir ses (axmaq, romantic bir ses) Rufatin mene surpriz edib Bakiya geleceyini dese de (ad gunumun gecesi saat 12-e qeder qapnin doyuleceyini zenn edirdim), daxildeki sesim yanilmishdi, Rufat mene surpriz edib gelmemishdi. Icimde bir keder olsa da, cox pis olmamagha, bunu gostermemeye calishirdim. Yaziq Rufat Nyu-Yorkdan ad gunume gore gelesi deyildi ki, ne olsun ki, ad gunumdu, onsuz da dekabrda nishana gelecekdi. Butun bu arqumentler Rufatdan incimemeyim ucun kifayetdi. Ad gunumde zeng etmish, Esya xalagil vasitesile hediyyemi catdirmishdi.
Dekabr ayinda ise, Rufat 1 heftelik Bakiya geldikde aileler ucun balaca bir tedbir duzeltmishdik. Anam Esya xalanin entuziazmina qoshulmur, hele de telesdiyimizi fikirleshse de, meni fikrimden dondere bilmemishdi. Oz hisslerime emindim, ele Rufata da. Bu sebebden de anamla sohbetimde movqeyimi qeti bildirmishdim. Nishandan sonra Rufat 3 gun Bakida qalmish, yeniden Nyu-Yorka qayitmishdi. Onun bele az gormeyim meni pis edirdi, lakin Rufata bildirmirdim bu hisslerimi. Mezuniyyeti daha cox qalmaga imkan vermirdi, hele yayda da gelesi idi. Butun bunlari bile-bile ona inciye bilmezdim ki…
Toyuma hazirliq butun gunumu alirdi. Universitetde dovlet imtahanlari, ishde yeni layiheler, toya da hazirliq… Butun bunlar meni cox yorsa da, sesim cixmirdi, shikayet etmirdim. Heyatimin en boyuk arzusu yerine yetmishken, vaxt azligina gore shikayet etmek mene nashukurluk kimi gelirdi. Hem mentiqim, hem yaxinlarim (Rufat daxil olmaqla) ishden cixmagimi teklif etseler de (onsuz da toydan sonra Amerikaya getdiyimizden, ishden cixasi olacaqdim), Emini yariyolda buraxmaq istemirdim, bezi

<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 ... 10 >>