ede bilmerem... hec buna haqqimda yoxdu. Ne etmiş olsa bele bu onunda ovladidi onun cani onun qanindandi...

Minadan...
ilk evvel aldiğim qerara yaxşi munasibet gostermeyen anam sonda men deyenlenle razilaşmaq mecburiyyetinde qalmişdi. En cetininin qarşida olduğunu duşunub ozumu atamla sohbete hazirlayirdim. Atam yasadiğimiz mehlede evimizden bir qeder arali kicik dukaninin sahibi idi. Sehheti ile bağli hekim ağir işlerden uzaq olmaği tapşirmişdi. Men doğularken atam 46 yaşinda imiş. On iki il menim yolumu gozlemişler. Herden ona da haqq qazandirir meni qorumaq, urek aciqliği ile kimese emanet etmek isteyinden bu evliliye suruklediyini anlayirdim... Onun qeder mende Vusala sonsuz guvenmişdim. Her şeyin bu cur olacagi ağlimin ucundan bele kecmezdi.
Axşam caği atamin gelme saatlarinin yaxinlaşdiğini gorub elim ayagim bir birine dolasmişdi. Bir qeder sonra qapinin sesini duyub anama
- sen dayan men acaram
Deyib atami qarşilamişdim. Mehribanliqla mene sarilib
- necesen qizim?
- bu gun daha yaxşiyam atacan
Deyib şiltaqliqla uzunden opmuşdum. Onun bu gunler erzinde nece eziyyet cekdiyini yemeyini yeyerken fikrinin cox uzaqlarda olduğunu ve menim gozlerimin icine uzun muddet baxa bilmemesinden anlayirdim. Gozel şam yemeyinden sonra demlediyim cayi armudu stekanlara dolduraraq siniye qoyub qonaq otagina gelmişdim. Atam cayindan icib tv izlediyi vaxt baxişlarimi anama cevirdiyimde tikan ustde oturduğunu anlamaq elede cetin deyildi. Her zaman ki kimi soze nece başlayacağimi duşunub atama yaxin gelerek
- Ata seninle danişmaq istedikdlerim var.
Deyib başimi one eymişdim. Sanki bunu gozleyirmiş kimi baxişlarini izlediyi tv den cekmeden
- buyur qizim eşidirem...
Demisdi.
- Ata men boşanma ucun mehkemeye muraciyyet etmek isteyirem.
Deyib baxişlarimi uzunde gezdirmişdim. Hec bir teeccub gormediyim simasini men terefe cevirib yorğunca nefes almişdi.
- Qizim... bilirem sen mene gore bu evliliye razi olmuşdun. Bu gun senin bu halda olmanda menimde payim az

<< 1 2 3 [4] 5 >>