gorub, uzumu ona cevirdim. Hec ne demeyib gozunu bir noqteye zilleyib durmushdu, cox fikirli gorunurdu.
-Rufat, nolub sene?
Menim sualimdan diksinen kimi olub,
- Yox, hec ne.
- Ne olar, de, axi gorurem, nese narahat edir seni. Niye demirsen?
- Dedim ki, hec ne olmayib.
Sesi sert cixmishdi, pert oldugumu gorub meni qucaqladi.
- Niqulya, bagishla, dogurdan, hec ne olmayib. Sadece ishde bezi problemler var, onlari fikirleshirem. Ciddi bir shey deyil.
Men daha hec ne demedim, bayaqki sevincim, hevesim yoxa cixmishdi.
- Axi sen magazanizdan danishirdin. Danish gorum, sonu noldu?
- Hec ne.. Deyeceyimi dedim artiq, danishmaga bir shey yoxdur.- deyib iceri kecdim.
Dekabr ayi Miladdan sonra Tennesiye getmeliydim. Dekabrin sonu refiqem Annanin toyu idi, meni de cagirmishdi. Men de hem toyu, hem de Ketigli gormeyi behane edib boyuk hevesle sefere hazirlahsirdim. Bundan bashqa yanvarin ilk heftesi Bakida dayim qizi Nerminin de toyu olacaqdi. Bu sebebden ishlerimi bri az tez tehvil etmish, Bobdan heftelik 2 heftelik mezunuyyet goturub, evvelce Tennesiye, ordan da birbasha Bakiya gedecekdim. Rufat ishlerinin coxlugunu behane edib menle Bakiya getmekden imtina etmishdi. Heqiqeten, meshgul oldugunu bilirdim, ona gore de israr etmirdim. Yanvarin 7-si onun ad gunu idi. Sadece bu sefer ucbatindan onun ad gunune catdirmayacaqdim, ona gore de ozumu cox gunahkar hiss edirdim.
O ise:
- Eybi yox, sen gelende senle bri yerde qeyd ederik, narahat olma,- deyib mene teskinlik vermishdi. Onuncun ad gunleri o qeder de elametdar hadise sayilmazdi.
Neshvil sheherinde hava limanina catdiqda Keti meni qarshlamish, hem onuncun, hem de evleri ucun nece darixdigimi o an hiss etmishdim.
Keti ile sohbetlerinde menim kefsiz oldugumu hiss edirdi:
- Nikki, duzunu de, niye kefin yoxdu?
- Yox, Keti, her shey yaxshidi, kefim de var.
- Seni taniyiram, Rufatla aran deyib?
- Yox, niye ki? Munasibetimiz cox yaxisdi, -deyib suni gulumsemishidm. Keti de, deyesen, mene inanmishdi.
Ilk defe idi

<< 1 [2] 3 4 ... 7 >>