etse de, metbexe kecmeye bele hevesim yoxdu, odeyali bashima kecirdib "meni rahat burax” menasinda jest etmishdim. Artiq goz yashlarim da qurumushdu.
Xeyanet istenilen formada eybecer, alchaq, xain bir hereketdi ve hec bir halda onun izahati olmur. Lakin Rufati nece sevdiyimi nezere alaraq, yoldan kecen biri ile meni aldatsa idi, belke de, ne vaxtsa (agrimin kecmesine cox uzun vaxt teleb olunacaqdi, amma ne vaxtsa bu agri kececekdi) bunu bir sehv hereket qebul edib onu bagishlaya bilerdim. Lakin Monika ile bir yerde olmasi- bu, menim ucun bir sondu. Bunu yaxshi basha dushurdum. 3 il bundan evvel ayrildigi bir qadinla bir yerde olursa, hansi ki hemin qadini 12-13 ildir ki, taniyir, bunun sevgiden bashqa bir izahi yoxdur. Bu ne qeder agrili olsa da, basha dushurdum, qebul edirdim bu fakti. Sadece onus eve-seve menimle niye evlenmesini, meni niye bedbext etmesini basha dushmurdum. Onu delicesine sevirdim, bunu bilirdi, bununla bele mene xeyanet etdi. Onu sevmekle beraber, nifret edirdim ona. Deyirler ki, sevgi ile nifret arasinda bir addim var; adeten, romanlarda qehramanlar ilk baxishdan bir-birlerine nifret ederler mueyyen sebeblerden dolayi, sonrada ise bir-birlerini tanidiqca sevmeye bashlarlar. Mende ise eksine idi, onu delicesine sevmekden delicesine nifret etmek stadiyasinda idim.
Hemin gun de hec ne yemeden yataqda kecirmishdim, ozumu cox pis hiss edir, toksikoz da bir terefden meni incidirdi. Birden toksikozun aglima gelmesi mene hamile oldugumu xatirlatdi. Bu 24 saatin stressi mene Mikayili da yaddan cixartmishdi. Bu mesuliyyetsizliyim yeniden aglamaghima, indi de hele anadan olmayan ushaga goz yashi axitmaghima sebeb olmushdu. Eseblerim yerinde deyildi. Ushagin xatirine metbexe kecib nese yemeye calishsam da, urek bulantimdan ancaq bir alma yeye bilmishdim. Cantami vitamin goturmek ucun acdigimda telefonumu gordum. Istanbuldan beri telefonum sonulu idi, teyyare Nyu-Yorka endiyinde telefonu acmaghi unutmushdum. Yeqin ki, valideynlerim nece narahat

<< 1 2 [3] 4 5 ... 8 >>