olmushlar. Telefonu acdigimda anamdan 17, papamdan 12, Rufatdan ise 20-e yaxin zeng gordum, her 3-den xeyli sayda mesaj da vardi. Her 3-dne gelen mesajlarin mezmunu oxshardi :”hardasan?”. Goresen, mamamgilin xeberi var? Yeqin ki, Rufatla elaqe saxlayiblar. Rufat ne deyib onlara goresen?
Bunlari fikirleshirdim ki, telefonuma zeng geldi. Rufat idi. Cavab vermeyib, zengi sonlandirdim. Onun sesini eshitmek, onunla danishmaq istemirdim. Bunun arxasinca mesaj geldi:” Hardasan? Gelirem yanina. Ushaqliq etme. Danishmaliyiq”.
Ushaqliq?? Men ushaqliq edirem? Gunahkar menem?? Bu qedermi shuursuzdu Rufat?
Ilk evvel valideynlerime hec ne demek istememishdim, deyib onlari incitmek istemirdim. Amma evvel-axir oyrenecekdiler. Yaxshisi, menim dilimden eshitmekleri olardi. Onlari aldatmagha haqqim yoxdu. Onlara danishmagin vacibliyini hiss etsem de, bu saat bu sohbete hazir deyildim. Ruh kimi yene otagda var-gel edib, yataga uzanmishdim.
Bu gece de yuxularim qarishmish, yata bilmemishdim. Hem yuxusuzluq, hem de eseblerimin gerginliyi meni haldan salmisdi. Artiq aglamag da gucum qalmamishdi. Seherisi Ceffri otaga gelib meni metbexe sesledi. Men imtina etmek isteyende,
- Bax 2 gundur, hec ne demirem. Amma indi sakit durasi deyilem. Dur metbexe gel, bu saat!
Onun bele sert danishmasi meni sanki yuxudan ayiltd, onla mubahise etmeye halim yoxdu, hem de ushaq ucun yemek yemeli oldugumu bilirdim. Cantamdan dermanlarimi goturub metbexe kecdim. Ceffri menim ucun seher yemeyi duzeltmish, stolun arxasinda meni gozleyirdi. Onun xetrine deymemek ucun, omletden bir-iki cengel agzima qoymushdum. Bir az kecdikden sonra:
- Danishassan ne olub?
Evvel-axir oyrenecekdi, hem de mene bu qeder eledilerinden sonra ondan sirr saxlayasi deyildim ki.
- Rufat meni aldadir.
- Eminsen buna? Rufatdan gozlemerem bele bir shey.
- Aha, oz gozlerimle gordum. Bakidan 2 gun tez qayitdim, ad gunune gore. Bizim evde idiler.
Ceffri bunu eshidib hec ne demedi. Bir nece deqiqe sessizlikden sonra:
- Indi
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç