baximindan bextim cox getirmishdi. Birce Rufat istisna idi...
Ceffri meni hava limaninda qashilayib papamin menim ucun kiralediyi eve apardi. Evim hem Ceffriye, hem de ishime cox yaxin olan 1 otagli studio-menzildi. Papam artiq mebelleri de aldirmish, eshyalarimi Rufatin evinden getirdib yerleshdirmishdi. Yeqin ki, eshya behanesi ile de olsa, bir daha Rufatla qarshilashmaghimi istemirdi.
Robertla 2 ay erzinde ishlediyim muddetde maashim yaxshi olsa da, men cox bedxercdim. Pullarimi ya geyimlere (brend geyimlere xususi maraghim vardi), ya da etrafimdaki insanlara hediyyelere xercleyerdim. Bu sebebden nenemin sozu ile desek, "Qara gun ucun"saxladighim hec bir vesaitim yoxdu. Papam bunu texmin etdiyinden evin depozitini, 1 illik kirasini ve mebellerini ozu odemish, menim adima her ehtimala qarshi hesab da acdirmishdi.
Papama zeng edib teshekkur etdikde,
- Niqulya, onsuz da ishlemeyimiz senin ucundur. Teki sen hec neden eziyyet cekme,-demish,- amma hacan NY-dan bezsen, seni Frankfurtda gozleyirik,- cumlesini elave etmeyi de unutmamishdi. Yeqin ki, menim NY-da qalmaq isteyimi hele de bir kapriz olaraq qebul edirdi, belke de, Rufatla yeniden bir araya gelmek ehtimalini nezerde tuturdu.
Ceffri ile Robert yeni eve kocmeyim munasibetile meni tebrike gelmish, Robert zarafatca "bir halda ki, evin ishe bu qeder yaxindi, seni ishde gece novbesine de saxlaya bilerik"deyib zarafat etmishdi. Haradan bileydi ki, menim de aglimdan o kecirdi. Elbette, gece novbesi yox, amma ki, butun vaxtimi ishe hesr etmek.
Hec zaman mende gorunmeyen enerji ile ishe bashlamishdim, seherler hamidan tez geler, gece studionu men baghlayib cixar, en cetin sifarishleri men goturerdim. Bu meshgulluq meni heyatimi, bashima gelenleri fikirleshmeyime mane olur, yaralarimi kutleahdirirdi. Bob ne qeder "Nikki, ozunu bu qeder eziyyete salma, bir az da ozune bax"dese de, qulaq asmirdim, o menim niye bashimi gatmagha bu qeder ehtiyacim oldughunu basha dushmeyecekdi. Amma onun sozlerinde heqiqet vardi; hem

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 8 >>